Pang Maoukun het ons gebring na 'n vrouestyl wat eenvoud soek en in die nederigheid in die voorkoms iets waarmee hy homself kan uitdruk en wat 'n deel van sy styl definieer. SajediIn plaas daarvan bring dit ons by 'n vreemde en byna buite-hierdie-wêreld vrou waarin die blik die muur deurboor in plaas van die een waarna dit kyk.
Ons gaan na 'n derde vrou van die mees chaotiese en surrealistiese perspektief deur Soey Milk. Minder netjies en brutaler met portrette wat verblind, alhoewel dit ook na abstraksie en fotorealisme gaan. 'N Ander voorkoms in verskillende posisies en tonele wat aan allerhande gedagtes kan gee.
Een van die algemene punte van sy werke is skoonheid van die vrou wat ons in elk van die stukke kan vind. 'N Skoonheid wat kontrasteer met die patrone en kleure wat met ander sintuie en afwerkings probeer speel. Melk kan hier 'n vreemde balans vind waarin hy probeer om portretrealisme en surrealisme elders te bring.
Hul verf aandag trek en hulle toon 'n groot mate van talent om teksture te meng waarin die model uitstaan as die hoofrolspeler van elk van die werke. Milk se werke fokus op die vroulike vorm, en uitlig krommes en stilering waarby 'n deel van die erotiek toegevoeg kan word, en hoewel haar besonderhede presies in die komposisie is, word dit direk ontduik as 'n mens fokus op alles wat dit omring.
Met 'n nostalgiese en teer aanrakingDaar is ook die koue in daardie byna perfekte skoonheid wat 'n blik kan gee op iets sonder substansie en wat ons kan oordra.
Jy het jou facebook y jou blog om sy werk noukeurig te kan volg.
Wees die eerste om te kommentaar lewer