Σε αυτό το άρθρο θα σας πω λίγα πράγματα για τη θεωρία χρωμάτων που εφαρμόζεται στις οθόνες. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να μάθετε λίγο καλύτερα πώς λειτουργεί η επιλογή χρώματος σε προγράμματα όπως το Photoshop.
Διαθέτουμε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και, ως επί το πλείστον, περιγράφουμε το χρώμα με τρόπο που δυσκολεύει να δούμε τις σχέσεις μεταξύ διαφορετικών χρωμάτων. Ονόματα όπως το κόκκινο, πράσινο, μπλε, κίτρινο, μοβ και καφέ είναι ευρεία ονόματα για συνομιλίες σχετικά με τα χρώματα, αλλά παρέχουν λίγη εικόνα για τη δομή αυτού του χρώματος. Από τη στιγμή που μπορούμε να μιλήσουμε, το χρώμα επεξεργάζεται από το γλωσσικό μέρος του εγκεφάλου μας και το νόημά του συνδέεται με τα ονόματα που δίνουμε στα χρώματα.
Η διάσταση, από την άλλη πλευρά, επεξεργάζεται διαφορετικά από τον εγκέφαλό μας. Μετράμε τη διάσταση ενός σχήματος που είναι ανάλογο με μια σταθερή αύξηση και γνωστή ως ίντσες ή εκατοστά. Αυτές οι ιδέες μέτρησης έρχονται φυσικά σε εμάς και, ενώ Το χρώμα μπορεί να μετρηθεί και να περιγραφεί με παρόμοιο τρόπο, είναι συχνά πολύ δύσκολο για εμάς να κατανοήσουμε και να χειριστούμε το χρώμα ως μέτρο των μερών του.
Μόλις ο Isaac Newton έκανε μια σειρά πειραμάτων με πρίσματα το 1600, αρχίσαμε πραγματικά να καταλαβαίνουμε ότι το φως αποτελείται από διαφορετικά χρώματα που μπορούν να μετρηθούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Απο ΕΚΕΙΝΗ την ΣΤΙΓΜΗ, Οι χρωματικοί τροχοί υιοθετήθηκαν από καλλιτέχνες για να κατανοήσουν καλύτερα και να αναμίξουν χρώματα.
Ενώ οι περισσότεροι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε ως πρωταρχικά χρώματα, και οι περισσότερες τάξεις στη θεωρία των χρωμάτων αναφέρονται σε αυτά ως τα κύρια χρώματα, η επιστήμη έχει εξελιχθεί από τις ημέρες του Isaac Newton. Τα μάτια περιέχουν αρκετούς υποδοχείς φωτός. Οι δέκτες ονομάστηκαν «τα καλάμια»Εντοπίστε σκιές και φώτα, και το«κώνους»Εντοπίστε τρία κύρια χρώματα: κόκκινο, πράσινο και μπλε.
Αυτά τα τρία βασικά χρώματα σίγουρα θα είναι γνωστά σε όσους από εμάς δουλεύουμε με προγράμματα όπως το Photoshop, γιατί είναι ο τρόπος που καθορίζουμε τη λειτουργία χρώματος (RGB). Οι οθόνες έχουν κόκκινα, πράσινα και μπλε μέρη σε κάθε pixel. Κάθε χρώμα έχει 256 παραλλαγές στη φωτεινότητα που δημιουργούν συνολικά 16.777.216 διαφορετικές δυνατότητες χρώματος. Μπορούμε να περιγράψουμε το χρώμα στον ιστό ή στο Photoshop με τη συνάρτηση χρώματος RGB rgb (255,115,0) ή δεκαεξαδικές τιμές # FF7300, και οι δύο περιγράφουν το ίδιο χρώμα με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο.
Σχετικό χρώμα
Για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το χρώμα και τις σχέσεις του, μπορούμε να ξεκινήσουμε με τη λειτουργία χρώματος CSS hsl (). Αυτή η λειτουργία σπάει το χρώμα σε απόχρωση, κορεσμό και φωτεινότητα. Η απόχρωση εκφράζεται ως βαθμός χωρίς το σύμβολο μοίρες (από 360) ενώ ο κορεσμός και η φωτεινότητα εκφράζονται ως ποσοστά χωρίς το σύμβολο ποσοστού (στα 100).
Επομένως, το "hue" εκφράζεται ως τιμή 360. Αυτή η τιμή αντιστοιχεί σε έναν χρωματικό τροχό. Φανταστείτε, σκεφτείτε ή οπτικοποιήστε έναν χρωματικό τροχό. Εάν έχετε κόκκινο (0) και θέλετε να κάνετε κίτρινο, απλά θα μετακινήσετε την απόχρωση στο 60. Στη θεωρία χρωμάτων υπάρχει η έννοια των συμπληρωματικών χρωμάτων, τα οποία είναι δύο χρώματα στις αντίθετες πλευρές του χρωματικού τροχού. Για να βρείτε ένα συμπλήρωμα κόκκινου, θα πρέπει να βρείτε μόνο την τιμή που είναι 180 ° γύρω από το τιμόνι από το κόκκινο. Σε αυτήν την περίπτωση 0 για κόκκινο συν 180 και το προκύπτον χρώμα είναι πράσινο.
Ο κορεσμός και η φωτεινότητα είναι λίγο πιο κατανοητές. Το πλήρως κορεσμένο χρώμα (100) δεν έχει καθόλου γκρι χρώμαΕνώ έναν κορεσμό 0 που έχουμε ήδη μιλήσει, για παράδειγμα, μια εικόνα σε κλίμακα του γκρι. Με γυαλιστερό, το 0 είναι μαύρο και το 100 είναι λευκό. Η προσαρμογή αυτών των τιμών πάνω και κάτω θα κάνει το επιλεγμένο χρώμα πιο ανοιχτό ή σκοτεινό. Επειδή η αντίληψή μας για το χρώμα συχνά συνδέεται με την απόχρωση ενός χρώματος, είναι πολύ πιο εύκολο να σκεφτούμε τον κορεσμό και τη φωτεινότητα όσον αφορά την κλίμακα.