Η γνώση μιας τεχνικής οφείλεται κυρίως στο να εξασκηθείτε και να το βελτιώσετε με την πάροδο του χρόνου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποια στιγμή ο καλλιτέχνης του δίνει μια στροφή και θέλει να διαταράξει ό, τι έχει γίνει μέχρι εκείνη τη στιγμή για να βρει άλλο μέρος για να ρίξει όλη την τέχνη και την οπτική του εφευρετικότητα.
Τότε 5 θρύλοι της γραφιστικής που κάποια στιγμή άλλαξε ριζικά τις καλλιτεχνικές σας δουλειές για κάτι πιο ριζοσπαστικό και εκπληκτικό.
Muriel συνεργάτης
Ο Muriel Cooper ξεκίνησε το 1952, εργάστηκε στο γραφείο εκδόσεων του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) και έγινε διευθυντής τέχνης στο MIT. Σχέδιο κλασικά βιβλία όπως το Bauhaus από τον Hans Wingler και την πρώτη έκδοση του Learning from Las Vegas.
Ο Κούπερ έλαβε το δικό του πρώτες τάξεις υπολογιστών το 1967 και είδε μεγάλες δυνατότητες ως μια δημιουργική διαδικασία, ξεκινώντας τη δεύτερη φάση της καριέρας του: εφαρμόζοντας τις δεξιότητές του στο σχεδιασμό στις οθόνες υπολογιστών.
Με τον Ron MacNeil, ο Cooper συνέστησε την ερευνητική ομάδα του Visible Language Workshop το 1975, η οποία αργότερα έγινε μέλος του εργαστηρίου MIT Media. Σχεδιάζοντας και είναι το μυαλό σκέψης, ενθάρρυνε τους μαθητές του να χρησιμοποιούν τεχνολογία για να παρουσιάσουν καλά σχεδιασμένες πληροφορίες.
Το 1995, για πρώτη φορά, τα γραφικά υπολογιστών εμφανίστηκαν σε τρεις διαφανείς διαστάσεις, αντί για την τυπική διεπαφή των Windows πάνελ επικάλυψε το ένα πάνω από το άλλο σαν γράμματα. Είχε τεράστιο αντίκτυπο στο να κάνει τον Μπιλ Γκέιτς να ενδιαφέρεται για τη δουλειά του.
Μάικλ Βαντέρμπιλ
Εκτός από τη γραφιστική, Vanderbyl σχεδιάζει επίσης έπιπλα, εκθεσιακούς χώρους και όλα τα είδη σχεδίων. Έχει αποδείξει ότι αν γνωρίζετε πώς να σχεδιάζετε, μπορείτε να σχεδιάσετε οτιδήποτε.
Ξεκίνησε ο Vanderbyl η εταιρεία σχεδιασμού του στο Σαν Φρανσίσκο το 1973. Το έργο του συνδύασε την απλή τυπογραφία με μεταμοντέρνα στοιχεία όπως παστέλ παλέτες, διαγώνιες ή υφές.
Ο Βάντερμπιλ είναι ενδιαφέρεστε να εργαστείτε σε 3D. Όταν ένας από τους μεγαλύτερους πελάτες του δεν είχε τα χρήματα για να προσλάβει αρχιτέκτονα, ήρθε με τον δικό του σχεδιασμό εκθεσιακών χώρων. Μέχρι σήμερα συνεχίζει να σχεδιάζει αυτόν τον τύπο δωματίου.
Ed fella
Μία από τις φράσεις που ο Φέλλα προφέρει στους μαθητές του: «κάνε κάτι που δεν έχεις κάνει ποτέ πριν«. Μια σημαντική ειδοποίηση για την επέκταση των οριζόντων κάποιου και που περιγράφει την καριέρα αυτού του γραφίστη.
Για 30 χρόνια εργάστηκε σε ένα στούντιο σχεδιασμού διαφημίσεων στο Ντιτρόιτ από την απογοήτευσή τουπου σήμαινε την έλλειψη προσωπικής έκφρασης στη δουλειά σας.
Σε ηλικία 47 ετών, εγκατέλειψε τη δουλειά του και αποφοίτησε από το σχολείο στο Cranbrook. Επειτα πήγε στο CalArts (Ινστιτούτο Τεχνών της Καλιφόρνια). Το έργο του επηρεάστηκε από τον Ντάντα και τον σουρεαλισμό με χειροποίητα σχέδια. Κατά την εποχή του σχεδιασμού που παράγεται από υπολογιστή, ο Φέλλα ακολούθησε το δικό του μονοπάτι μέσα από τις τέχνες του στο σχέδιο.
Stefan Sagmeister
Η ιδέα του Sagmeister να κάνει αντίκτυπο δημιουργεί πάντα μια αντίδραση σε αυτόν που παρατηρεί τα γραφικά του έργα.
Ξεκίνησε το Sagmesiter τη δική του μελέτη το 1993 εστιάζοντας στη σχεδίαση για μουσική. Τα σχέδιά του βρέθηκαν για διάσημους μουσικούς όπως οι Lou Reed, Pat Metheny, David Byrne και οι Rolling Stones.
Με την πτώση των CD, έπρεπε να ανακαλύψει ξανά τον εαυτό του και άρχισε να ενσωματώσει άλλα πλαστικά σχήματα για να επιστρέψετε με μια έκθεση τέχνης που ονομάζεται "The Happy Shot", όπου οι επισκέπτες μπορούν να "μπουν στο μυαλό του" για να αναζητήσουν ευτυχία.
Τζον Μάιντα
Η Maeda έγινε σχεδιαστής διεπαφής χρήστη αφού περάσει από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT). Αφού διάβασε το "Thinkts on Design" του Paul Rand, η καριέρα του έπληξε μια ολόκληρη αλλαγή.
Η Maeda πήρε πολύ σοβαρά το ταπεινό μήνυμα του βιβλίου του Rand: Η κατανόηση του υπολογιστή δεν κάνει απαραίτητα έναν καλό σχεδιαστή. Άρχισε να μελετά γραφιστική στην Ιαπωνία, όπου ενσωμάτωσε τις παραδοσιακές έννοιες και τις δεξιότητες στη γνώση των υπολογιστών.
Έγραψε ένα βιβλίο, The Laws of Simplicity, το οποίο δείχνει η ελπίδα σας ότι η τεχνολογία απλοποιεί τη ζωή μας αντί να το περιπλέξουμε. Το 2008 έγινε πρόεδρος σχεδιασμού για το Rhode Island School