Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αρχή μιας νέας ενότητας που εστιάζει στη γραφικολογική ανάλυση των πιο συνιστώμενων σειρών μυθοπλασίας για γραφίστες. Σε αυτήν την πρώτη δόση θα αναλύσουμε μερικές προτάσεις από το Murder House, την πρώτη σεζόν του American Horror Story από το καλλιτεχνικό και διαφημιστικό πρίσμα. Μέσα σε μια καλλιτεχνική κατασκευή, το υπόβαθρο του μηνύματός μας έχει τόσο βάρος όσο το σχέδιο του μηνύματός μας. Το τι είναι τόσο σημαντικό όσο το πώς. Η ύπαρξη μιας εξαιρετικής τεχνικής είναι σημαντική, αλλά είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να αντιπροσωπεύουμε πολύπλοκα μηνύματα με μεγάλη συναισθηματική επιβάρυνση.
Από σήμερα θα ξεκινήσουμε μια σειρά μικρο-εκπαιδεύσεων στην ανάλυση εικόνας. Αυτό που είναι είναι ότι αρχίζουμε να βλέπουμε τις εικόνες και τις συνθέσεις με διαφορετικό τρόπο, με κάποιο τρόπο να αναπτύξουμε τη διαίσθησή μας και την ερμηνευτική μας αίσθηση. Φυσικά, αν σας ενδιαφέρει αυτή η νέα ενότητα, μπορείτε να προτείνετε σειρές, ταινίες, πίνακες ή έργα που θεωρείτε ενδιαφέροντα κατά την ανάλυση. Να θυμάστε ότι μπορείτε να εγγραφείτε στο κανάλι μας στο YouTube από εδώ οπότε δεν θα χάσετε κανένα από τα εκπαιδευτικά μας βίντεο, την ενότητα δημιουργικής καθοδήγησης και την ενότητα γραφολογίας διαφήμισης. Ας πάμε για αυτό!
Εάν αναλύσουμε επίσημα το προφίλ της αμερικανικής ιστορίας τρόμου, μπορούμε να επισημάνουμε ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που πιθανότατα λειτουργούσαν ως το μικρόβιο της επιτυχίας του και της εξαιρετικής υποδοχής του, ιδίως από το νέο κοινό. Ο εκλεκτικισμός της πρότασής του απαιτεί αναπόφευκτα πολύ διαφορετικούς τομείς και ειδικά το κοινό που είναι πιο ευάλωτοι στην κατάκτηση από τον τρόμο, καθώς πολλά αφιερώματα γίνονται στους πιο επιτυχημένους τίτλους στην ιστορία του είδους. Από το Vertigo του Hitchcock στο The Exorcist του William Friedkin στο The Shining του Stanley Kubrick ή ακόμα και στο Kill Bill του Quentin Tarantino.