Δεν πρόκειται να ξεγελάσουμε, ζούμε σε ένα σύστημα που είμαστε το καύσιμο από το οποίο τροφοδοτεί να συνεχίσει να διαιωνίζει. Σαν να ήμασταν στο Matrix, υπάρχουν εικονογραφημένα έργα που μπορούν να μας το δείξουν αυτό με λίγη κατανόηση και να προσπαθήσουν να αλλάξουν το σημείο συγκέντρωσης με το οποίο κατανοούμε τη ζωή γύρω μας.
Ένα σύστημα που σχεδιάζεται σε αυτόν τον μηχανισμό που μπορεί να ενεργοποιηθεί και να απενεργοποιηθεί στον κύριο χαρακτήρα αυτής της εργασίας χρησιμεύει ως αυτή η μπαταρία, ως αυτή η ενέργεια. Σε έναν τεχνολογικό κόσμο ο καλλιτέχνης, εκ των οποίων δεν ξέρω το όνομα, μας οδηγεί σε μια διασύνδεση με τα καλώδια και τις τεχνολογικές συσκευές που μας περιβάλλουν, όλο και περισσότερο, στις καθημερινές μας ρουτίνες.
ένα εικονογράφηση σε μαύρο και άσπρο για να βάλετε το επίκεντρο στο μοναδικό χρώμα που ξεχωρίζει, κόκκινο. Αυτό του αίματος που είναι η ζωή που διατρέχει τις φλέβες του σώματός μας και αυτή που παρέχει ότι μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε, να αγαπηθούμε ή να αναπνέουμε κάθε ένα από αυτά τα δευτερόλεπτα που εξατμίζονται όταν κάποιος φεύγει από αυτόν τον κόσμο.
Όπου πηγαίνουμε δεν γνωρίζουμε, αλλά ότι είμαστε μέρος ενός συστήματος που είναι συνδεδεμένο στο δίκτυο και στο οποίο μπορεί κανείς να συνεχίσει με αυτό το μπλε χάπι, στο οποίο την ευδαιμονία άγνοια της ψευδαίσθησης κυβερνά τα βήματά μας, ή πάρτε το κόκκινο, αυτό που παίρνει ο Νέος στο στόμα του για να αφήσει έναν άλλο κόσμο να ανοίξει μπροστά στα μάτια του, και τις εγγενείς συνέπειές του.
Το ανθρώπινο δυναμικό είναι ένα δουλειά που σας επιτρέπει να δείτε, είναι επαναστατική και αιμορραγεί ταυτόχρονα. Είναι κατασκευασμένο από ψηφιακό με κρύα χρήση γκρίζου, λίγο μαύρου και πολύ λευκού, για να αφήσει τις σταγόνες αίματος να δείξουν πώς το σύστημα μας αρπάζει μέχρι να καταφέρει να μας αποσπάσει από τη ζωτικότητά μας έτσι ώστε οι μούχλες να πλημμυρίζουν ημέρες, σκέψεις και συναισθήματα.