Τις τελευταίες δύο εβδομάδες αντιμετωπίζουμε μια πιο κλασική ομορφιά σε λάδι, ακρυλικά ή παστέλ, για να μην ξεχνάμε ούτε από ακουαρέλα. Ένας τύπος εργασίας που έχουμε συνηθίσει από τα μεγάλα κλασικά της ζωγραφικής Και ότι δεν είναι κακό να θυμόμαστε από καιρό σε καιρό, όπως συμβαίνει και με πιο πρόσφατα ελαιογραφίες που αναζητούν άλλα ιδανικά ή στόχους.
Συμβαίνει με το "Reflection and Introspection" του Kramer, μια ρεαλιστική ελαιογραφία όπου είναι δύσκολο να βρεις αυτή τη λεπτομέρεια όπου το μυαλό μας επιβεβαιώνει ότι αντιμετωπίζουμε έναν πίνακα αντί για μια φωτογραφία. Αν ψάχνετε μπορεί να βρεθεί, αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά περίπλοκο, αφού ο Πάτρικ Κράμερ κυριαρχεί όλες τις ρεαλιστικές πτυχές σε αυτό το πολύ συγκεκριμένο έργο πολύ καλά.
Εάν μπορούμε να ονομάσουμε αυτό το έργο ρεαλιστικό και όχι υπερρεαλιστικό, αυτό οφείλεται στον προβληματισμό που πρέπει να δούμε ενώ ζωγραφίζουμε το έργο, κάτι που εξαλείφεται και τείνει σε κάτι πιο σουρεαλιστικό, αν και πηγαίνει κατευθείαν στον ρεαλισμό. Μπορούμε να το δούμε στο υπόλοιπο έργο του Κράμερ, αν και βρίσκουμε επίσης υπερρεαλισμό.
Αυτός ο πίνακας έχει μια εξαιρετική πινελιά στη διαύγεια του προβληματισμού και στο ποια είναι η σύνθεση του ξύλινου μανεκέν στη μεταλλική μπάλα που παίρνει ένα άλλο σε ένα από τα χέρια του. Ένας καλλιτέχνης που αναζητά άλλες γωνίες και άλλους χώρους με αυτά τα ξύλινα μανεκέν που απεικονίζει τόσο καλά σε μέρος της δουλειάς του και αντικαθιστά τα φυσικά μοντέλα.
Έχετε τον ιστότοπό τους από αυτό το σύνδεσμο, και σε αυτό μπορείτε ανακαλύψτε περισσότερα σπουδαία έργα του Kramer. Πραγματικά όλη η δουλειά τους μαζί έχει εξαιρετική ποιότητα για να μας φέρει ακόμη και μερικές από τις σπουδές τους για μάστερ ζωγραφικής. Κάτι απαραίτητο για να είναι σε θέση να γνωρίζει τις τεχνικές και να μπορεί να τις προσθέτει στο δικό του στυλ.
Σε αφήνω ένα από τα βίντεό του όπου δείχνει τη δημιουργική του διαδικασία και λεπτομέρεια: