Ο σχεδιασμός είναι ένας από τους λίγους τομείς της τέχνης que es ικανός να συνδυάσει τη διαφήμιση με τη φαντασία. Γι 'αυτό το λόγο, πολλοί άνθρωποι εμπλέκονται στον κόσμο του σχεδιασμού και κάθε μέρα ξαναεφεύγει όλο και περισσότερο. Τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες έχουν συμμετάσχει για δεκαετίες στον κόσμο του σχεδιασμού, αλλά σήμερα οι γυναίκες είναι ένα πολύ σημαντικό ενεργό μέρος.
Σε αυτό το άρθρο θα το κάνουμε ένα ταξίδι μέσω της εισβολής και της μονιμότητας των γυναικών σε όλη την ιστορία του σχεδιασμού. Η γνώση της ιστορίας είναι σημαντική καθώς σας εμποδίζει να κάνετε λάθη και εάν είστε επίδοξος σχεδιαστής ή σχεδιαστής που θέλετε να μάθετε, τότε ξέρετε αυτό το μέρος της ιστορίας θα σας εμπνεύσει εντελώς.
Γυναίκες σχεδιαστές
Ο σχεδιαστής που θα αναφέρουμε σε αυτό το άρθρο είναι αυτός που, εν συντομία, Έχω έναν τόνο στον κόσμο του σχεδιασμού, εκτός από το ότι αναγνωρίζεται ως η πρώτη διάσημη γυναίκα σχεδιαστής. Το όνομά του ήταν Cipe Pineles, μια γυναίκα που βασικά χαρακτήρισε τον εαυτό της ως την πρώτη που προσέλαβε πλαστικούς καλλιτέχνες για την απεικόνιση των εκδόσεων, εκτός από την επιτυχημένη είσοδο στην αίθουσα φήμης των σκηνοθετών της Νέας Υόρκης.
Παρόλο που γεννήθηκε στην Αυστρία, θεωρήθηκε η πρώτη αναγνωρισμένη γυναίκα στη γραφιστική στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκτός από αυτό, Ήταν διευθυντής πολλών αναγνωρισμένων περιοδικών στις Ηνωμένες Πολιτείες και συμμετείχε στη δημιουργία ορισμένων πτυχών στο Κέντρο του Λίνκολν.
Ο αντίκτυπος του Cipe ήταν πολύ μεγάλος, γιατί τολμήσαμε στον κόσμο της γραφιστικής όταν ήταν πολύ σπάνιος βρείτε γυναίκες μέσα σε αυτό, γι 'αυτό κάθε γραφίστας, την αναγνωρίζει σήμερα ως έμπνευση και ιδρυτής της νέας γενιάς σχεδιαστών γραφικών.
Στα τριάντα συνελήφθη από δύο από τα μεγαλύτερα περιοδικά ραπτικής στον κόσμο: Vogue και Vanity Fair και αυτό οφείλεται στις καλές του ικανότητες φωτογραφίας και εικονογράφησης, εκτός από το γεγονός ότι αφαιρώ την ετικέτα των "περιοδικών διακόσμησης" από αυτά τα δύο περιοδικά.
Αυτό συνέβαλε στην επιτυχία και τον σεβασμό των περιοδικών, ειδικά επειδή ο Pineles χρησιμοποίησε τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό για να κάνει τις διαφορετικές απεικονίσεις. Όχι μόνο αυτό, αλλά και ήταν υπεύθυνος για τον επανασχεδιασμό του μεγέθους των κειμένων, οπότε τώρα ήταν πολύ μικρότερα, απλούστερα και μπορούσαν να βρίσκονται οπουδήποτε στη σελίδα.
Άρχισε να αφήνει τα καθορισμένα όρια και αυτό που στο παρελθόν φαινόταν ένα καλούπι ήταν τώρα ένας χώρος στον οποίο κάποιος ήταν ελεύθερος να κάνει οτιδήποτε. Για παράδειγμα, τα περιθώρια δεν τηρούνται πλέον και οι φωτογραφίες υψηλής ραπτικής αντικαταστάθηκαν τώρα από απλές εικόνες, αλλά ταυτόχρονα πολύ βαθιές και δημιουργικές.
Εικονική τυπογραφία
Ετσι, Και τα δύο περιοδικά οφείλουν τη φήμη τους σε αυτόν τον σχεδιαστή. Μία από τις τεχνικές που χρησιμοποίησε ο Cipe ονομάστηκε «εικονική τυπογραφία». Αυτός ο τύπος τεχνικής χρησιμοποιείται ακόμη, αλλά μέχρι τη δεκαετία του XNUMX ήταν κάτι εντελώς νέο. Με αυτήν την τεχνική, οι φωτογραφίες δεν τοποθετούνται πλέον γύρω από τα κείμενα, αλλά μόνο απλά αντικείμενα ή εικόνες που αναφέρονται σε αυτό τοποθετήθηκαν στο περιθώριο.
Με αυτήν την τεχνική, Ο Pineles χειρίστηκε επίσης το περιεχόμενο, και άλλαξαν τα γράμματα, τα γρατσουνίστηκαν, τα σχίστηκαν, κ.λπ. ... για να δημιουργήσουν ένα οπτικό παιχνίδι με τους αναγνώστες που, εν συντομία, έδωσαν αρκετά καλά αποτελέσματα για να κάνουν τα δύο περιοδικά επιτυχημένα και ότι η τεχνική διατηρήθηκε μέχρι σήμερα .
Ο σουρεαλισμός ήταν ένα άλλο από τα πράγματα που αυτός ο διάσημος σχεδιαστής χρησιμοποίησε και έκανε απίστευτα έργα που, σήμερα, μπορούν ακόμη να εκτιμηθούν. Τροποποίηση των γραμμάτων των κειμένων, εικόνων που απεικονίστηκαν, ανατολίτικα σύμβολα, εικονιστική τυπογραφία και άλλοι ήταν τα στοιχεία που χρησιμοποίησε ο καλλιτέχνης.
Παρόλο που δεν είναι πλέον σωματικά παρών, η δουλειά του εξακολουθεί να ισχύει και παραμένει μια έμπνευση στον κόσμο της γραφιστικής, ανεξάρτητα από το φύλο του σχεδιαστή.
Κάποια μέρα θα είμαι εκεί ......