Aínda que nun principio o surrealismo inundou as letras e xerouse nelas, tardou moi pouco en invadir e absorber outros campos da arte como a escultura, o cine, a fotografía e sobre todo a pintura. De todas as características deste movemento, foi un deles o máis representativo e case diriamos unha condición básica para que calquera creación sexa bautizada como creación surrealista. Este é o enfrontamento contra a lóxica, o desafío contra a razón e o que manda a realidade que construímos. Este modelo inclúe todos os elementos, obxectos e ideas que van máis alá do empírico, o sensato, o común e demostrable a través da experiencia. O surrealista sabe ou sente que a verdade está detrás do mundo que consideramos real. Un bo xeito de achegarnos a esa verdade e transcender a realidade accesoria que experimentamos é prestando atención aos soños, ao inconsciente. Esta corrente é case irmá do psicoanálise e dá importancia e rigor á interpretación de mitos, visións, o marabilloso ou o místico. Será a través da fantasía e do onirismo que poderemos acceder ao que permanece oculto aos sentidos.
Ao mesmo tempo, a moral burguesa e o comportamento formal convértense en algo oposto ao movemento, considerando que se trata dunha forma de represión e de burlar a verdadeira natureza do ser humano. Naceu como unha revolución, como un movemento que busca destruír os alicerces da sociedade do momento para construír un novo e facendo un lavado de cara á filosofía e á forma de entender o mundo. Sen dúbida, unha das correntes máis inspiradoras, ricas e tamén máis presentes no deseño gráfico actual, máis concretamente na fotografía.
A continuación gustaríame compartir con vós o traballo de Fran Carneros, un conxunto de fotografías editadas dixitalmente que coquetean dun xeito moi exitoso co surrealismo. Sinceramente, cando os vin en liña, non puiden evitar compartilos contigo porque son moi inspiradores. Desfrutádeos!
Sexa o primeiro en opinar sobre