Google - dziś zmieniam logo Google

(/ jalowín /) to plik strona pochodzi z kultury celtyckiej, która jest obchodzona głównie w Stany Zjednoczone w nocy dnia Październik 31. Dzieci ubierają się na tę okazję i chodzą po ulicach, prosząc o słodycze od drzwi do drzwi. Po zapukaniu do drzwi dzieci wymawiają frazę „Cukierek albo psikus” lub „Słodycz albo cukierek” (z angielskiego wyrażenia „cukierek albo psikus”). Jeśli dorośli dają im cukierki, pieniądze lub jakąkolwiek inną nagrodę, interpretuje się, że zaakceptowali ofertę. Jeśli z drugiej strony odmówią, chłopcy zrobią im mały żart, najczęściej jest to rzucanie jajkami lub kremem do golenia w drzwi.

Słowo Halloween jest pochodną wyrażenia język angielski Wigilia Wszystkich Świętych (Wigilia Świętych). Obchodzono go w krajach anglosaskich, głównie w Kanada, Stany Zjednoczone, Irlandia i Zjednoczone Królestwo. Ale obecnie jest obchodzony w prawie wszystkich krajach zachodnich z większą lub mniejszą obecnością.

Jego początki sięgają Celtas^[1] , a strona została wyeksportowana do Stany Zjednoczone przez europejskich emigrantów w XIX w, mniej więcej około 1846 roku. Ekspansywna siła kultury EE.UU. sprawiło, że Halloween stał się popularny również w innych krajach. W dzisiejszych czasach Halloween jest uważane za amerykańskie święto.

Historia Halloween sięga ponad 2.500 lat temu, kiedy celtycki rok zakończył się pod koniec lata, a dokładnie 31 października naszego kalendarza. Bydło wyprowadzano z łąk do stajni na zimę. Tego ostatniego dnia duchy miały być w stanie opuścić cmentarze i zagarnąć ciała żywych w celu zmartwychwstania. Aby tego uniknąć, celtyckie wioski zaśmiecały domy i „ozdabiały” je kośćmi, czaszkami i innymi nieprzyjemnymi przedmiotami, tak że zmarli przechodzili obok ze strachem. Stąd tradycja dekorowania domów złowrogimi motywami w aktualną Wigilię Wszystkich Świętych, a także kostiumów. Jest to zatem święto związane z nadejściem do życia pogańskich bogów.

Podróż dzieci w poszukiwaniu cukierki prawdopodobnie nawiązuje do tradycji holenderski z Święto św. Marcina.

Znaczenie dyni

Mówi się, że czarownice używały czaszek ludzkich ofiar i ozdabiały je w środku świecami. Ale tak naprawdę źródłem dyń była rzepa, którą opróżniono, aby wprowadzić do środka żar i oświetlić drogę zmarłym, którzy przyszli na ziemię tej nocy.

Pochodzenie Halloween

To, że ta impreza przetrwała do dziś, jest w pewnym stopniu zasługą ogromnej reklamy komercyjnej i rozgłosu generowanego w amerykańskim kinie komercyjnym. Obraz dzieci z Ameryki Północnej biegających po ciemnych ulicach przebranych za gobliny, duchy i demony jest typowy i proszą o słodycze od mieszkańców tej ciemnej i cichej dzielnicy domów. Ten obraz w tych krajach nie jest zbyt odległy od rzeczywistości i mniej więcej tak wygląda impreza.

Festiwale celtyckie

Celtowie obchodzili w ciągu roku cztery wielkie święta:

• Imbolc (lub Imbolg): pierwszy z tych świąt obchodzony był na początku lutego (1 lutego), kiedy zaczęły rosnąć pierwsze kwiaty i był poświęcony bogini Imbolc lub Brigit, której zwierzęta, które przeżyły, poświęcono jako zimę, zwłaszcza samicom, ponieważ nadszedł czas rozmnażania się na przyszłą zimę.

• Beltane: druga impreza obchodzona 1 maja (w przeddzień 1 maja jest noc Walpurgii). Święto to było poświęcone Belenosowi, bogu ognia. w tym dniu ogień był używany do oczyszczania dymem zwierząt i całego ludu. Na szczytach wzgórz rozpalano ogniska (dla Celtów było to bardzo ważne: jedność, którą czuli z naturą była bardzo silna, az szczytu widać całą wielkość naszej matki Ziemi), a te zgasły w następnym dzień.

• Lughnasa (lub Lugnasad lub Lamas): obchodzony był w połowie czerwca i był poświęcony Lug w Irlandii, Lugus w Galii i Lleu w Szkocji. Chociaż bóstwo to jest znane pod różnymi imionami, był bogiem światła. Święto to miało najbardziej agrarny charakter, świętując dziękczynienie za płodność zwierząt i obfitość zapasów żywności.

• Samin: ostatni i najważniejszy celtycki festiwal odbył się 1 listopada. Ten dzień oznaczał Nowy Rok (w przeddzień 31 października „Sylwester”), a z kolei wskazywał, że zaczyna się etap: zima.