Czym jest brutalistyczny design?

Są projekty, które mierzy się ich abstrakcyjną psychologią, są inne, które mierzy się dobrą kompozycją i rozmieszczeniem elementów graficznych. Z drugiej strony są inne, które mają tendencję do dużego boomu z powodu braku równowagi pokazanej na scenie.

Design od dziesięcioleci jest jednym z najbardziej krytykowanych nurtów artystycznych. Zjawisko to skłoniło wielu projektantów do przyjęcia za pewnik kompletny projekt lub kompletny projekt anty. W tym poście pokazujemy, jaki jest jeden z innych nurtów, których nie znałeś i który jest pełen kształtów, kolorów i wyrażeń, których nie każdy rozumie.

Zaczęliśmy.

Brutalistyczny projekt: co to jest

Projekt brutalistyczny lub zwany też brutalizm, definiuje się jako rodzaj ruchu estetycznego, który zawiera pewne funkcje i spełnia pewne oczekiwania, stąd bierze swoją nazwę i jest również określany jako utylitarny.

Aby lepiej zrozumieć ten niecodzienny trend, jego głównym celem jest uzyskanie antydekoracyjnej wizji projektu oraz eksponowanie i manifestowanie się na korzyść surowców, z których powstają projekty. I na pewno zastanawiasz się, w jakim stylu było o wiele bardziej wyeksponowane, cóż Z pewnością było to w architekturze lat 1950. i 1970. XX wieku. Niewielu nie zdaje sobie sprawy z tego, że wynurzył się z wnętrzności i stał się wirusowy w nowoczesnym sektorze projektowania cyfrowego.

I dlaczego dziś przywiązuje się do niego tak duże znaczenie, ponieważ jest to jeden z nurtów, który przyciągnął najwięcej uwagi wizualnej swoich widzów. Odsłania to, co jest konieczne, aby móc odróżnić się od reszty i to sprawia, że ​​jest to styl zimny i twardy.

Główne cechy

Cechy brutalizmu są zazwyczaj wizualne, co sprawia, że ​​jest to tak odmienny i trudny do przyswojenia styl. W przeciwieństwie do innych, prądy artystyczne rozgrywają się według swojego poprzednika. W brutalizmie przechodzą z jednego medium do drugiego. Zacznijmy:

• Wystawa materiałów: ma swój styl, który jest architekturą i nie jest związana z mediami internetowymi.
• Wykorzystują monochromatyczne odcienie pochodzące z szarości, bieli i czerni.
• Jest definiowany jako styl funkcjonalny i niekompletny lub nagi, ponieważ projekt, artystyczny i piękny nie pasują do jego standardów.
• Bardzo ważne są elementy modułowe i ich powtarzalność.
• Kawałki są zwykle połączone przegubowo z prostoliniowymi krawędziami. Co więcej, te utwory nie są edytowane ani manipulowane.

Brutalistyczny projekt: pochodzenie

Historia tego osobliwego nurtu powiedzmy tak zaczyna się od zniszczenia, dla nich jesteśmy osadzeni w latach czterdziestych a wraz z nim koniec II wojny światowej. W tym okresie wiele budynków w Wielkiej Brytanii leżało i są pokazane jako całkowicie zawalone i zrujnowane.

Ogólnie rzecz biorąc, kraj musi odbudować monumentalną katastrofę, ale musi to zrobić tak szybko, jak to możliwe, ponieważ muszą zapewnić mieszkania dla swoich sąsiadów i budynki rządowe, w których mogą uporządkować kraj, który był całkowicie zdewastowany, do tego wszystkiego dodał również niedobór surowców.

W innym miejscu znajdujemy Związek Radziecki, kraj, który jest w trakcie modelowania i budowy budynków. Dla tego, Postanowili zbudować styl domów z prefabrykatów o nazwie Chruszczowka, niektóre domy wykonane z tanich materiałów i identyczne z innymi poprzednimi modelami. Ten styl architektoniczny ma na celu oderwanie się od burżuazji i luksusu oraz odzwierciedlenie komunistycznej równości społecznej.

Ten styl powraca do Wielkiej Brytanii, tworząc budynki takie jak Hunstanton School, Miasto Westminster Smithson Square, Balfron Tower i Teatr Narodowy. A także w pozostałych częściach świata z Alumni Memorial Hall w Illinois Institute of Technology, Perth Concert Hall w Australii, Robarts Library w Toronto.

Tak narodził się ten ruch.

Lata później

Wielka popularność tego nowego stylu niosła ze sobą wielkie konsekwencje, w tym reżim totalitarny. Innymi słowy, użycie materiałów i zasobów, takich jak duże, monochromatyczne płótna, uczyniło ten nurt bezbarwnym i imponującym nurtem.

Koniec tego ruchu nastąpił w latach 70., ale dziś pozostawiła po całym świecie wielkie zabytki o wielkim znaczeniu.

Brutalistyczny design w erze cyfrowej

Wiele lat po zakończeniu brutalizmu projektowania w architekturze, w epoce cyfrowej pojawił się nowy stok lub medium. Wraz z rozwojem i ewolucją technologiczną trend ten był obecny w interfejsach cyfrowych.

Obecnie ruch ten, wprowadzony w epoce cyfrowej, odszedł od wszelkich fizycznych czy surowych materiałów i zachował korzeń wywodzący się z autentyczności i znacznie wydajniejszej konstrukcji.

Brutalizm w projektowaniu stron internetowych zawsze był funkcjonalny. Jedną z najczęściej powtarzających się stron internetowych jest słynna Craigslist. Wielu projektantów nie wie, że kiedy już skorzystają z prostych i użytecznych zasobów, skupiają się na tym stylu w swoich projektach i pracach.

Cechy w porównaniu do stylu architektonicznego były bardzo wyraźne w typografii i w różnych opcjach kolorystycznych. W przeciwieństwie do poprzednich nie są już monochromatyczne.

Brutalizm: obecnie

Dziś brutalizm powrócił do swoich architektonicznych korzeni. W erze cyfrowej dozwolona jest wizualizacja pustego ekranu, na którym ukryte są tekstury i kolory. Cała edycja jest tłumiona i wyświetlane są cyfrowe czcionki i kwadratowe obrazy.

Brutalizm i projektowanie graficzne

Brutalizm w projektowaniu graficznym był obecny dzięki swojemu poprzednikowi, styl szwajcarski lub znany również jako styl międzynarodowy. Bardzo wiodący styl lat 50. Styl ten znany jest z obiektywizmu i racjonalizmu w swoich projektach. Z tego powodu zbliżyli się do aspektów bardziej funkcjonalnych i oddalili się od artystycznego.

Dlatego dużą wagę przywiązano do kontrastu typograficznego i uporządkowanych linii, dodatkowo zapewnia to wykorzystanie proste i solidne geometryczne kształty, grube kroje pisma, rastry rastrowe, fotografia przestrzeni i faktur materiałów z architektury.

Projektanci lub artyści

Thomas Danthony

Jest grafikiem i ilustratorem urodzonym we Francji, ale mieszkającym w Londynie. Od czasu zdobycia nagrody Handsome Future udowodnił, że jest jednym z najbardziej obiecujących i utalentowanych ilustratorów. Jej klienci są najpotężniejsi: M&C Saatchi, Microsoft, Nokia i Little White Lies. Jest częścią brutalistycznego stylu projektowania i zachowuje korzenie stylu szwajcarskiego dzięki swoim geometrycznym kształtom.

Jego prace często zawierają wzbogaconą narrację z sprytnym wykorzystaniem oświetlenia, które pozwala obrazom opowiedzieć historię, a także skłania widza do myślenia

Ernsta Kellera

Ernst Keller urodził się w 1891 roku w Aarau w Szwajcarii. Studiował sztukę i literaturę, a podczas swojej kariery projektanta tworzył plakaty dla Kunstgewerbemuseum z Zurychu dla różnych organizacji charytatywnych i licznych logo heraldycznych.

Jego praca jako projektanta jest również wysoko ceniona w typografii i projektowaniu graficznym w architekturze. Ale jeśli Ernst Keller jest w czymś fundamentalny, to z powodu jego pracy jako nauczyciela i niesamowitego wpływu, jaki wywarł na swoich wielu uczniów.

W 1918 Keller zaczął uczyć projektowania i typografii w renomowanej Kunstgewerbeschule (Szkoła Sztuk Stosowanych) w Zurychu, gdzie kontynuował naukę aż do emerytury w 1956, po dziesięcioleciach ucząc młodych projektantów, którzy rozwinęli szwajcarski styl w latach pięćdziesiątych. Ernst Keller jest uważany za ojca stylu szwajcarskiego, znanego później jako międzynarodowy krój pisma.

Wynika to z dużej liczby studentów Keller, którzy później ukształtowali i spopularyzowali ten styl projektowania. Wkład Ernsta Kellera w rozwój innowacyjnych zasad nauczania w szkoleniu projektowym odgrywa kluczową rolę. W rzeczywistości był twórcą jednego z pierwszych na świecie systematycznych programów szkoleniowych z zakresu projektowania graficznego.

Jego wieloletnie nauczanie w latach 1918-1956 zaowocowało bardzo różnymi projektantami. Wśród nich są bohaterowie nowego projektowania graficznego, tacy jak Richard Paul Lohse, Josef Müller-Brockmann i Carlo Vivarelli czy różne talenty ilustracji artystycznej, tacy jak Heiri Steiner, Lora Lamm czy K. Domenic Geissbühler, oraz nowatorscy projektanci, tacy jak Hermann Eidenbenz czy Gerarda Miedingera.

 Maksymalny rachunek

Był jednym z najbardziej kompletnych i wszechstronnych artystów naszych czasów. Uznawany za uniwersalnego geniusza, pracował między innymi jako architekt, malarz, rzeźbiarz, projektant, nauczyciel i polityk. Przez całe życie łączyły wszystkie dyscypliny, nie było wyraźnego oddzielenia sztuki od innych działań, wszystko było częścią tej samej globalnej idei.

Urodził się w 1908 roku w Winterthur, robotniczym miasteczku niedaleko Zurychu, gdzie studiował złotnictwo w Szkole Rzemieślniczej. przed rozpoczęciem studiów w 1927 roku w Bauhausie, gdzie nauczali postacie kalibru Wasilija Kandinskiego, Paula Klee, Josefa Albersa, László Moholy-Nagy i Waltera Gropiusa. Bill pozostał w Dessau przez dwa lata, podczas których przyswoił sobie nauki szkoły i określił ogólne kierunki swojej pracy.

Wnioski

Jeśli dotarłeś tak daleko, mam nadzieję, że nauczyłeś się z tego podsumowania, które ci pokazaliśmy. A co więcej w architekturze czy erze cyfrowej?