Sposób, w jaki piękno było postrzegane, traktowane i reprezentowane, bardzo się różnił w historii. Kanony i społeczne odniesienie tej koncepcji uległy znacznym zmianom. Wszyscy to wiemy piękno jest czymś względnymAle dlaczego jest poczęty w pewnym momencie w jeden sposób, a w innym momencie w inny? Wynika to z dominujących przekonań o dostępnej wiedzy i oczywiście z dominujących tendencji artystycznych.
Pre-historia:
W tamtych czasach mężczyźni preferowali kobiety z dużym biustem i szerokimi biodrami, było to ściśle związane z koncepcją płodności. Uważano, że pulchna kobieta z szerokimi biodrami i obfitymi piersiami będzie miała większą zdolność rodzenia i wychowywania zdrowych i silnych dzieci, a ideałem piękna była kobieta duża i zmysłowa.
Renesans (XV - XVI wiek):
Aby zrozumieć, jak powstał ideał piękna, wystarczy spojrzeć na ówczesne obrazy (np. Wiosna Boticcelego, La monalisa Da Vinci). Kobiety miały dość zaokrąglone ciała, szczupłe dłonie i stopy, małe i jędrne piersi, białą skórę i zaróżowione policzki, długie blond włosy przy jasnym czole i jasne oczy.
Barok (VII - XVIII w.)
Makijaż wkracza w świat estetyki. Większe ciała zaczęto uosabiać, aby uosabiać piękno z przesadnie szerokimi biodrami oraz niezwykle wąską talią, która była zwieńczona bardziej wydatnymi piersiami uwydatnionymi przez gorsety.
Scena wiktoriańska (XIX)
Stosowanie gorsetów jest przesadzone, do tego stopnia, że powoduje śmierć tych, którzy je nosili, w wyniku nadmiernego ucisku ważnych narządów i deformacji całego ciała. Ubiór ten był synonimem piękna, erotyzmu i był symbolem uwodzenia.
Ten wpis jest interesujący, chociaż jeśli przyjmiesz jedynie konstruktywną rekomendację, to ewolucji kanonu piękna nie można dokonać przez pominięcie klasycznej starożytności (Grecja i Rzym). Są wady. Mimo wszystko GRATULUJEMY TWÓJ PRACY. Pozdrowienia od stałego obserwatora bloga.
Wyjaśnienie: opublikowane zmysłowe kobiety to prace barokowego artysty Rubensa; w renesansie nigdy nie umieściliby wad, ponieważ szukali idealnego piękna