Przy wielu okazjach udostępniliśmy Ci kilka wyborów inspirujących logo, a przy wielu okazjach mieliśmy wpływ na proces projektowania logo i wizerunków korporacyjnych. Chociaż projektowanie i sztuka to różne rzeczy, prawdą jest, że obie gałęzie mają niezaprzeczalne powiązania i to nieuchronnie się odsprzedają. Z tego powodu chciałbym przeanalizować niektóre z tych powiązań w nowej serii artykułów, w których będziemy odnosić się do najważniejszych trendów artystycznych ostatnich czasów w projektowaniu logo.
Chciałabym rozpocząć tę specjalność niezwykle reprezentatywną szkołą, Bauhaus co bardzo dobrze oddaje związki, jakie istnieją między światem sztuki a projektowaniem graficznym.
Etymologicznie Bauhaus oznacza „dom budowy” i chociaż był to w dużej mierze szkoła artystyczna, prawda jest taka, że łączył w sobie inne dyscypliny, takie jak architektura i projektowanie. Jego pochodzenie sięga 1919 roku w Niemczech i można powiedzieć, że jego ojcem był architekt Walter Gropius. Nie była to szkoła archetypowa, ale wręcz przeciwnie, wyróżniała się tak, że wielu uczonych uważała ją za szkołę najlepsza szkoła sztuki i designu XX wieku. Po pierwszej Wielkiej Wojnie Gropius postanowił stworzyć nową publiczną i państwową szkołę artystyczną. Główną zachętą do tego projektu, a przy okazji bardzo sprzyjało to projektowaniu graficznemu, było włączenie do niego szkół artystycznych i rzemieślniczych. Stało się to rewolucją na wszystkich poziomach, ponieważ na poziomie społecznym zniwelowało jakąkolwiek różnicę między dwiema podstawowymi postaciami w świecie sztuki: artystą i rzemieślnikiem. Zrównując obie figury na tym samym poziomie, projektowanie graficzne byłoby odtąd postrzegane jako nurt artystyczny mający tę samą wartość i szacunek, jak malarstwo czy rzeźba. Wszystko to sprawiło, że od samego początku wywoływał ogromne reperkusje na scenie artystycznej i zawsze był przedmiotem debat i kontrowersji. Prawda jest taka, że nie ulega wątpliwości, że fundamenty zaproponowane przez naszą szkołę wymagały, przede wszystkim kontekstualizacji jej na poziomie historycznym i społecznym, wielkiej odwagi wszystkich pionierów. Ponadto zastosowane metody pracy były innowacyjne i ożywiły sposób rozumienia każdej z zaangażowanych dyscyplin, co zwróciło uwagę na wymiar edukacyjno-dydaktyczny i spowodowało zawrotne pomnożenie społeczności nauczycieli i uczniów zaangażowanych w ten nurt. Wraz z Gropiusem były od początku postacie pokroju Paul Klee, Vassily Kandinsky, malarz i projektant Oskar Schlemmer lub projektant i fotograf Moholy-Nagy; krótko mówiąc, jedni z najbardziej innowacyjnych artystów tamtych czasów.
Skąd wziął się La Bauhaus i jakie cechy go charakteryzują?
Nasz prąd powstał w Weimarze w Niemczech i można powiedzieć, że bardziej niż ośrodek studiów czy nurt akademicki stał się filozofią lub sposobem życia, potrafiącym przekroczyć ograniczenia narzucone społeczeństwu tamtych czasów. Podziela pewne podobieństwa z postulatami Art Deco i stanowił wyraźną podstawę do późniejszego wyłonienia się minimalizmu (pamiętajmy, że ten ostatni pojawił się po II wojnie światowej), gdyż wśród jego głównych cech i kierunków rozwoju jest idea racjonalizacji. Nasi artyści wyobrazili sobie proces tworzenia od pryzmatu, który starał się wyeliminować i stłumić wszystkie te zbędne elementy, aby uzyskać w projekcie rozkład na najbardziej podstawowe elementy. Poniżej w bardziej graficzny sposób zobaczymy te przykłady dostosowane do projektowania logo oraz identyfikacji graficznej i korporacyjnej.
Identyfikacja wizualna i projektowanie logo
Z artystycznego punktu widzenia Bauhaus zawiera w swoich propozycjach także pewne kierunki pracy dość zbliżone do tych, które stosowali rosyjscy konstruktywiści, którzy również pili z prostoty i odwagi, proponując. Efektem jego twórczości była łatwa asymilacja przez publiczność ze względu na brak ozdób i ich prosty, brutalny, a jednocześnie piękny element. Na poziomie chromatycznym znajdziemy kolory i zakresy, które są bardzo reprezentatywne, podkreślając kolory czerwony i czarny. Chociaż te dwie opcje są bardzo reprezentatywne, prawda jest taka, że każdy kolor, który miał czyste wykończenie i był częścią płaskiej i skontrastowanej kompozycji, działał bardzo dobrze jako identyfikacja tego ruchu. W kinie również odbiło się i dobrze to odzwierciedlają filmy Wesa Andersona, zwłaszcza The Tenenbaums, w których widać wyraźne użycie kroju Futura, czcionki, która pomimo tego, że nie powstała w Bauhausie. powstał w tym samym czasie i ma bardzo racjonalistyczne konotacje oraz awangardową estetykę.
Jak pewnie zauważyliście wszystkie te cechy, rozumiane szeroko w ramach wyważonego minimalizmu, nadal można je znaleźć we współczesnym designie, będąc bardzo dobrymi przykładami. Logo Faboo Taboo i Axion.