Profesjonalne metody kadrowania w Photoshopie

Faktem jest, że jednym z najbardziej żmudnych i unikanych zadań dla grafika jest ekstrakcja tła i elementów. Pozwólcie jednak, że powiem wam, że ta trudność to nic innego jak mit. Dzięki ogromnej ewolucji, jaką przeszło oprogramowanie do edycji, radzenie sobie z tymi zadaniami będzie niezwykle proste i będziemy w stanie uzyskać 100% profesjonalnych rezultatów nie ma potrzeby wpadania w głowicę zasilającą.

To temat, który kilkakrotnie omawialiśmy na naszym blogu, jednak dzisiaj porozmawiamy o tym, czym one są najlepsze alternatywy wykonywanie profesjonalnych sadzonek i ekstrakcji w rekordowym czasie. W tym maxi-tutorialu zagłębimy się w najważniejsze i najciekawsze narzędzia, które nam oferuje Adobe Photoshop do wykonywania ekstrakcji:

Używając pędzla obok maski warstwy

Jeśli ta alternatywa jest czymś charakteryzowana, to niewątpliwie dlatego, że jest tą Więcej wolności oferuje nam i jest pozycjonowana jako opcja podobna do narzędzia gumki. Ogólnie rzecz biorąc, narzędzia, które możemy znaleźć w programie Adobe Photoshop do wykonywania precyzyjnych ekstrakcji i cięć, charakteryzują się tym, że są narzędziami, które mają pewne ograniczenia. Na przykład wielokątne lasso, które zobaczymy później, pozwala nam na dokonywanie zaznaczeń i cięć zawsze zgodnie z kierunkiem w strukturze liniowej. To narzędzie działa z punktów kontrolnych, więc po utworzeniu naszego wyboru będziemy mieli dość małą przestrzeń do edycji. Mamy też narzędzie Lasso, ale wymaga to ogromnej łatwości wykonywania precyzyjnych cięć (przy tym narzędziu zdecydowanie zalecamy korzystanie z tabletu graficznego).

Jednak zarówno maska warstwy, jak i narzędzie do usuwania zapewniają nam instrumenty zdolne do tworzenia zaznaczeń i cięć z całkowitą swobodą zarówno przestrzenną, jak i czasową, ponieważ zawsze możemy zmodyfikować kształt naszego zaznaczenia w dowolnym momencie. Punkt przeciwko temu, że być może mają te alternatywy, jest taki wymagają większej swobody podczas korzystania z naszego wskaźnika za pomocą myszy lub tabletu graficznego.

Zalecam, aby za każdym razem, gdy wybieramy którąkolwiek z tych opcji, starać się mieć pod ręką tablet graficzny, ponieważ ruchy przez niego będą znacznie bardziej realne, łatwe do kontrolowania i organiczne. Na podstawie tej pierwszej metody znajdziemy metodę zapewniającą bardzo precyzyjne wyniki przycinania. To, co zamierzamy osiągnąć dzięki masce warstwy, to możliwość uczynienia obszarów lub elementów, których potrzebujemy z naszych obrazów, widocznymi lub niewidocznymi. W ten sposób będziemy promowanie cięcia pośrednio i co lepsze przy bardzo szerokim marginesie bezpieczeństwa.

Kiedy przystąpimy do wykonywania naszego wycinania (w przeciwieństwie do tego, co dzieje się z pozostałymi metodami) przy użyciu maski przycinającej, nie „stracimy” wyciętego obszaru, ale tylko go ukrywając, możemy go przywrócić i edytować w dowolnym momencie. Jest bardzo ważna rada, którą należy wziąć pod uwagę, a mianowicie, że musimy użyć tej, która najlepiej pasuje do obszaru roboczego spośród dostępnych narzędzi. Zdecydowanie zalecamy wybór małego pędzelka, ponieważ w ten sposób separacja i przycinanie będą znacznie dokładniejsze.

Jakie kroki będziesz musiał wykonać, aby zastosować tę metodę? Są bardzo proste!

Wybór narzędzia szczotka (Możesz również uzyskać do niego dostęp za pomocą polecenia B na klawiaturze).

Następnie musimy przejść do warstwy, na której chcemy działać, a następnie kliknąć przycisk maski warstwy, „Dodaj maskę” który znajduje się na dole naszego menu lub palety warstw.

W momencie, gdy tworzymy naszą maskę, odkryjemy, że możemy umieścić się na samej warstwie lub bezpośrednio o masce, którą właśnie stworzyliśmy. Aby zmodyfikować wygląd naszego obrazu i przystąpić do cięcia musimy działać na naszej masce, ponieważ zamierzamy zamaskować (każdy z elementów, które uznamy za odpowiedni, aby nie były widoczne) są warte zbędności.

Istnieje kod koloru Nadal będziemy informować Photoshopa, które obszary chcemy ukryć i które z nich chcemy pokazać. Będziemy bawić się kolorami przodu i tyłu. Za każdym razem, gdy pracujemy z naszym kolorem frontu, wybierając czerń, będziemy wskazywać, że chcemy zamaskować lub ukryć obszar naszej maski, w którym malujemy pędzlem. W przeciwnym razie, jeśli użyjemy białego jako koloru pierwszego planu, powiemy Photoshopowi, że chcemy, aby obszary, po których przesuwamy pędzel lub pociągnięcia pędzlem, były widoczne.

Pętla wielokątna

Wcześniej wspomnieliśmy o tym narzędziu i bardzo rzadko powinno ono pozostać niezauważone. Moim zdaniem, po alternatywie maski warstwowej, jest to narzędzie, które zapewni nam większą swobodę ruchów i precyzję. Z pewnością pamiętasz, że kiedy zacząłeś używać tej wspaniałej aplikacji, wielokątna pętla była czymś w rodzaju Boga, który uratował cię w krytycznych momentach edycji, kiedy tego potrzebowałeś wydobywaj złożone figury i wykonuj zaawansowane cięcia. I to jest to, żeby być realistą, było to na początku narzędzie par excellence selekcji w klejnocie w koronie programów wydawniczych. Jego działanie jest niezwykle proste, po prostu będziemy musieli wybrać go z naszej szuflady narzędzi lub z polecenia L na naszej klawiaturze, aby następnie przesuwać się po naszym obrazie, klikając punkty, które utworzą nasz wybór. Kiedy wskażesz pierwszy punkt i przesuniesz myszką, zobaczysz, że pojawiła się linia, a gdy zrobisz drugi punkt, odkryjesz, że została utworzona linia łącząca między dwoma punktami, która będzie granicą tworzonego przez nas zaznaczenia . Jak widać, jego metoda jest niezwykle prosta i uproszczona za pomocą prostych kliknięć.

Jednak bardzo ważne jest, abyś pamiętał, że istnieje kilka sztuczek, które mogą ułatwić ci pracę, gdy grasz Lasso wielokątne:

Pamiętaj, że dzięki tej alternatywie możemy tworzyć całkowicie proste linie, które pomogą nam osiągnąć wymaganą precyzję. Możemy uzyskać tę doskonałą prostoliniowość w naszych liniach granicznych za pomocą klucza Shift. Oczywiście możemy również skorzystać z narzędzi linijki i prowadnic z naszego menu Widok w górnym obszarze.

Z drugiej strony możesz też sprawdzić, czy możemy przełączać się między narzędziem Lasso wielokątne (L) i «wspólne» narzędzie Lasso z klawisza Alt (jeśli używasz Maca, będzie to klawisz Option) w tym samym czasie, kiedy klikamy prawy przycisk naszej tablicy lub pióra. Ta sztuczka jest zalecana, jeśli jesteś dość biegły w posługiwaniu się myszą lub ołówkiem, jeśli nie, radziłbym spróbować nie zmieniać tych dwóch trybów na zmianę, ponieważ jest bardzo prawdopodobne, że twój wybór stanie się czymś znacznie mniej jednolitym.

W tych narzędziach lasso znajdujemy również trzeci, którym jest pętla magnetyczna, chociaż ta opcja jest mniej zalecana i będzie zalecana tylko w przypadku obrazów o wysokiej rozdzielczości i wysokich granicach kontrastu zarówno pod względem koloru, jak i poziomu światła.

Po utworzeniu zaznaczenia za pomocą któregokolwiek z tych narzędzi odkryjesz, że opcja pojawia się w górnym obszarze Rozwiać. Ważne jest, aby ustawić ten parametr na 0 pikseli, a także aktywować opcję wygładzania. W ten sposób krój będzie dużo bardziej naturalny.

Magiczna różdżka

Do najpopularniejszych narzędzi do zaznaczania, które można znaleźć w programie Adobe Photoshop, należy magiczna różdżka. Jednak powiem ci to w wielu przypadkach odradza się jego stosowanie. Powód jest bardzo prosty. To narzędzie zostało zaprojektowane do tworzenia zaznaczeń jednym kliknięciem i na podstawie parametrów chromatycznych. W ten sposób te obszary, które składają się z tej samej tonacji, zostaną uwzględnione w zaznaczeniu po kliknięciu.

Będziesz już wiedział, jakie są słabe punkty, które zapewnia nam ta opcja, a mianowicie, że kiedy pracujemy z obrazami wysokiej jakości, prawie na pewno będą to obszary, które ją tworzą są wypełnione ogromną różnorodnością odcieni. Pamiętaj, że prawdopodobnie tam, gdzie nasze oko dostrzega jednolity kolor, najprawdopodobniej jest w nim wpisana duża liczba tonów. Tak dzieje się na przykład z niebem. Istnieje wiele obrazów przedstawiających duże obszary błękitu na niebie, jednak podczas pracy z tego typu narzędziami do selekcji odkryliśmy, że to, co wyglądało jak bezpośredni i jednorodny błękit, w rzeczywistości składa się z nieskończonego błękitu.

Dlatego zawsze uzyskanie dokładnego zaznaczenia będzie najtrudniejsze za pomocą narzędzia Magiczna różdżka, ponieważ gradienty są niejawne, a na krawędziach obrazów i obiektów, które tworzą te obrazy, występują zmiany tonalne. Pozytywną stroną tego narzędzia jest to, że daje nam możliwość modulowania czułości naszej różdżki przy wyborze kolorów. To jest to, co znamy jako Tolerancja, wartość, która znajduje się w górnym obszarze i którą możemy modyfikować ręcznie. Zaleca się kilkakrotne przetestowanie tej wartości w różnych obszarach obrazu, aby upewnić się, która tolerancja najlepiej pasuje do rozdzielczości zdjęcia.

Z wysoka tolerancja co powiemy do naszej aplikacji, to to, że w obszarze, który tworzy niebo naszego obrazu, chcemy uwzględnić niebieski kolor, na który klikamy, a także wszystkie te tony, które są zbliżone do jego spektrum chromatycznego. Następnie uwzględnimy jaśniejsze i ciemniejsze błękity. Jednak ta wartość może również działać przeciwko tobie, ponieważ może wybierać niechciane obszary. Pamiętaj, że na tym niebie są liście drzewa i są zielone, jest bardzo prawdopodobne, że są również wybierane z dużą tolerancją. Możesz więc usunąć więcej obszarów niż potrzebujesz.

Polecałbym używanie tej alternatywy w przypadku obrazów, które są doskonale kontrastowane chromatycznie i mają rozszerzenie Wysoka rozdzielczość. Należy również zamienić to narzędzie z narzędziem masek warstw. W ten sposób możesz zaoszczędzić trochę czasu i uzyskać precyzyjne cięcie w niesamowicie szybki sposób.

Możesz uzyskać dostęp do magicznej różdżki z przybornika lub z polecenie W z klawiatury. Zdecydowanie zaleca się również aktywowanie opcji wygładzania, która pojawia się w dolnym obszarze, ponieważ w ten sposób możemy dokonywać znacznie bardziej realistycznych i ostrożnych wyborów.

Korzystanie z opcji gamy kolorów

To nie przypadek, że zostawiłem te dwa narzędzia pod koniec i oba są bardzo podobne w tym sensie, że mogą być niezwykle skuteczne, o ile spełniony jest szereg warunków. W ten sam sposób, w jaki w naszej magicznej różdżce musimy pracować wysoce kontrastowe obrazy to samo dotyczy alternatywy Color Gamut. Jest to bardzo szybka opcja i można ją łączyć z pozostałymi opcjami, które dzisiaj prezentujemy. To, co zrobimy, to ponownie pobrać próbki informacji na poziomie koloru, który istnieje na naszym zdjęciu.

Działanie tego narzędzia jest niezwykle proste i łatwe do zrozumienia:

Wszystko, co musimy zrobić, to nacisnąć klawisz Shift naszej klawiatury w tym samym czasie, gdy przechodzimy myszą przez kolory, które „przeszkadzają nam” lub chcemy wydobyć z naszego obrazu. Jeśli wrócimy do poprzedniego przykładu, błękit nieba jako tło.
Za pomocą klawisza Shift zamawiamy nasze oprogramowanie, aby zawierało nowe tony w naszym wyborze, ale możemy również zamówić odwrotny od klawisza inny (lub opcja na Macu). Za każdym razem, gdy go naciśniemy, poinformujemy Adobe Photoshopa, że nie chcemy, aby niektóre odcienie znalazły się w naszym wyborze.

Aby uzyskać bardziej precyzyjne wybory, zaleca się skupienie się na lokalizacji grup kolorów. Nie przejdziemy do menu wyboru i wybierzemy opcję Gama kolorów ... a następnie dezaktywujemy opcję Lokalizowane grupy kolorów. Podobnie jak w przypadku narzędzia Magiczna różdżka, bardzo ważne będzie, abyśmy nauczyli się grać i modulować z opcją tolerancji, aby uzyskać najlepszy wynik na dowolnym obrazie.

Narzędzie Pióro

Chociaż prawdą jest, że pióro (P) jest chyba najbardziej precyzyjną opcją, którą prezentuje nam Adobe Photoshop ze względu na jego zdolność do perfekcyjnego odwzorowania krzywizny elementów składających się na nasz obraz, prawdą jest również, że jest znacznie wolniejsze i wymaga pewna technika. Jest to opcja często stosowana przez projektantów, którzy pracują na bardziej profesjonalnym poziomie i dążą do uzyskania idealnego efektu. w ekstrakcjach i sadzonkach. System, w którym działa pióro ścieżki utworzone przez utworzenie punktów kontrolnych. Mocną stroną tego narzędzia jest to, że pozwala nam na absolutnie ręczną modulację i zobaczymy, że podczas pracy nad właśnie utworzoną linią zaczyna się zakrzywiać w zależności od ruchów, które uwzględniamy na naszej ścieżce i od naszej kotwicy zwrotnica. Gdy już to wiemy, możemy rozpocząć pracę nad coraz bardziej złożonymi układami. Narzędzie Pióro posiada kilka trików, które są bardzo ważne, aby wziąć pod uwagę, ponieważ dzięki nim będziemy mogli zaoszczędzić sporo czasu i lepiej kontrolować wpływ naszego narzędzia na kompozycję:

Po utworzeniu i zdefiniowaniu pozycji pliku punkty kontrolne z naszej selekcji możemy bawić się nimi indywidualnie, modyfikując ich współrzędne. W tym celu nie będziemy potrzebować więcej niż kliknięcie naszego klawisza Ctrl (lub polecenia na komputerze Mac), a następnie przesunięcie kursora, aby określić nową pozycję naszego punktu kontrolnego.

Możemy również modyfikować w dowolnym momencie i dowolnym punkcie naszej trasy krzywizna ścieżki wynikły. W tym celu będziemy musieli tylko nacisnąć klawisz Alt (lub Option na Macu) i bawić się naszym kursorem, aby ręcznie zmodyfikować zakres wspomnianej krzywizny.

Dostęp do dowolnej ścieżki, którą utworzyliśmy naszym piórem w naszej kompozycji (niezależnie od liczby ścieżek, które stworzyliśmy) możemy uzyskać z zakładki ścieżki. Te ścieżki są przechowywane w bardzo podobny sposób do warstw, które tworzą nasz projekt i można je modyfikować w bardzo prosty sposób. Aby skorzystać z tych wszystkich opcji, wystarczy kliknąć przycisk «Załaduj ścieżkę jako wybór»Aby przekonwertować nasz najnowszy układ na gotowy do użycia wybór i wyodrębnić zawartość z naszej kompozycji.

Narzędzie Gumka tła

Osobiście w to wierzę jest jednym z głównych powodów, dla których warto używać programu Adobe Photoshop, ponieważ dzięki temu klejnotowi nic nie stanie Ci na przeszkodzie, jeśli chodzi o wykonanie ekstrakcji, bez względu na to, jak skomplikowane może to być i niezależnie od Twojego poziomu jako grafika. Ten klejnot pozwala nam dosłownie usunąć dowolne tło i chociaż działa poprzez tworzenie próbek kolorów w taki sam sposób, jak magiczna różdżka lub opcja zakresu kolorów, działa ze wskaźnika. W ten sposób ujednolica w tej alternatywie swobodę działania, jaką daje nam pędzelek z maską warstwy oraz możliwość działania z informacji chromatycznej naszego obrazu. Ten wskaźnik jest w stanie przechowywać tonację, którą chcemy usunąć i wyeliminować ją z obszarów, na których spoczywa nasza mysz. To pozostawi obszary, które chcemy zachować, całkowicie nienaruszone i będzie działać tylko na tych, które chcemy wymazać.

To także nam pozwala modulować działanie naszego pędzla z parametru tolerancji i zmodyfikuj rozmiar naszego pędzla. Oczywiście musimy dużo ćwiczyć, aby uniknąć przypadkowego zniknięcia obszaru, który ma być konserwowany. Jego obsługa jest niezwykle prosta:

W palecie warstw musisz wybrać warstwę, którą chcesz przyciąć i która zawiera obszary, które chcesz wyodrębnić.

Przejdź do przybornika i wybierz narzędzie pobór funduszy. Jesteś w grupie roboczej.

Kliknij próbkę pędzla na górnym pasku opcji i określ właściwości, które ma zawierać pędzel.

Wybierz tryb, w którym chcesz wymazać tło:
- sposób wymazać granice:
  - Jeśli wybierzemy nie są ciągłe próbkowany kolor zostanie usunięty za każdym razem, gdy pojawi się pod naszym pędzlem.
  - Jeśli zamiast tego wybierzemy opcję sąsiadujący obszary, które zawierają ten kolor i są ze sobą połączone, zostaną usunięte.
  - opcja Znajdź krawędzie Pozwoli nam to usunąć połączone obszary, które zawierają kolor, który chcemy wyeliminować i jak najlepiej zachowa granice naszego sposobu pracy.
- Wybierz najbardziej odpowiednią wartość do pracy z Tolerancia. Dane te będą się różnić w zależności od składu, nad którym pracujemy.
- Wybierz opcja próbkowania aby skonfigurować działanie naszego pędzla:
  - Jeśli wybierzemy ciągły, próbki będą wykonywane w sposób ciągły za każdym razem, gdy przeciągniemy pędzel.
  - Opcja Raz jest idealna do usuwania tylko obszarów zawierających kolor, który pierwotnie kliknęliśmy.
  - Próbka tła: będzie działać tylko z tymi obszarami, które zawierają wybrany przez nas kolor tła.