W drugiej części poświęconej oświetleniu w fotografii artystycznej porozmawiamy o lokalizacje wyróżnionych lub źródła światła i włączone pięć strzałów światła najczęściej używane w świecie fotografii. Biorąc pod uwagę te proste wskazania, nie będziesz miał żadnego problemu podczas pracy nad oświetleniem swoich sesji zdjęciowych lub podczas sesji studyjnych.
Zaczniemy od omówienia czterech miejsc, które opuściliśmy, a następnie zajmiemy się ujęciami świetlnymi:
- Podświetlenie: Korzystając z pozycji światła bocznego i wysokiego, dodamy efekt podświetlenia pod kątem przeciwnym do obszaru światła głównego. W ten sposób będziemy mogli uwydatnić profil, który był dostatecznie zacieniony i podkreślić najszerszy charakter twarzy. Ta taktyka jest zwykle używana do podkreślenia obszaru szczęki i przywołania szorstkiego lub bardziej męskiego aspektu naszej postaci. Musimy jednak uważać, ponieważ ta technika podświetlania często znika, jeśli włosy naszej postaci zgromadzą światło, zanim dotrą do obszaru twarzy. W przypadku, gdy kąt działania podświetlenia jest daleko za modelem, na naszych zdjęciach może pojawić się kilka błysków, ale z tym problemem możemy sobie poradzić przez osłonę przeciwsłoneczną, to nam bardzo pomoże. W zależności od wyniku, którego szukamy zmienimy moc światła wtórnego, Zalecam używanie przysłony o intensywności większej niż główne światło. Możemy również zmodyfikować kąt nacięcia tego wtórnego światła, aby przetestować różne wyniki. Efekt podświetlenia włosów będzie znacznie silniejszy, im jaśniejszy kolor włosów.
- Okrągłe oświetlenie tła: Jeśli pracujemy na dość ciemnym lub nawet czarnym tle, ta technika pomoże nam zarysować twarze naszych modelek, a poczucie głębi i trójwymiarowości zostanie wzmocnione. Jeśli pracujemy na czarnym tle, będziemy mieli dużo większą swobodę pracy nad tonacją tego światła, możemy zastosować filtry i inne w znacznie bardziej kontrolowany sposób. Jeśli jednak będziemy pracować na czystym, a szczególnie białym tle, stracimy nad tym kontrolę i będzie nam to trudniej. W każdym przypadku, będziemy w stanie przyciągnąć uwagę naszej publiczności w kręgu światła.
- Gradientowe oświetlenie tła: Bardzo podobnie do poprzedniej opcji, tyle że tym razem będziemy pracować nad oświetleniem, aby stworzyć gradientowe tło. Z łatwością skalujemy nasz gradient modyfikowanie odległości między źródłem światła a tłem. Logiczne jest, że na postaci pojawiają się szczątkowe aureole światła, które możemy wykorzystać, aby stworzyć efekt gradientu również na jego twarzy.
- Pełne oświetlenie: Aby osiągnąć ten efekt, musimy połączyć schematy podwyższonego głównego światła bocznego, podświetlenia i tła gradientowego. Ta technika jest jedną z najczęściej używanych, ponieważ zapewnia wyraziste niuanse w naszej postaci w tym samym czasie, gdy pracujemy w tle.
Strzał światła: Będziemy musieli popracować nad oświetleniem co najmniej dwoma żarówkami. Jeden z nich będzie pełnił rolę światła pierwotnego (czyli będzie kierował najpotężniejszym strumieniem świetlnym), a drugi będzie rzucał bardziej miękkie światło, które będzie miało funkcję zmiękczenia cieni generowanych przez pierwsze. Ten ostatni będzie odpowiedzialny za zajęcie cieni. Istnieją dwa podstawowe sposoby lokalizowania reflektora. W pierwszej kolejności umieścimy oba źródła światła po bokach bohatera, tak aby każde zderzyło się w obszarze ciała, nigdy nie zajmując pola drugiego. Następnie zostaną ułożone symetrycznie, bez faktycznego łączenia. Z drugiej strony będziemy mieli również opcję, że światło pomocnicze będzie odpowiadać za pracę oświetlenia w całej postaci, podczas gdy główne oddziałuje tylko na jedną ze stron. Niewykluczone, że zamienimy się rolą obu ognisk, czyli główna wiązka zalewa całą scenę, a druga skupia się na konkretnej części, ale oczywiście w tej drugiej alternatywie uzyskamy znacznie mniej wyraźny kontrast. Następnie przedstawiam wam pięć podstawowych alternatyw pracować nad oświetleniem twarzy:
- Światło boczne: Zaznacza profil twarzy. Światło boczne należy zawsze regulować, uważając, aby nie wypalić obrazu. Będąc przeciągniętym światłem, może ujawnić minimalne wady samej skóry lub makijażu, który prezentuje nasza postać. Będziemy mogli zminimalizować padanie światła ogólnego, w ten sposób będziemy mogli łatwiej pracować w zacienionym obszarze z boku. W tym przypadku nie będziemy mieć problemów z brokatem ponieważ jest to oświetlenie boczne.
- Wąskie w trzech czwartych: Jeśli zwrócimy figurę w stronę głównego światła, osiągniemy to, że pada po obu stronach. Ten rodzaj oświetlenia jest wskazany, gdy naszym celem jest podkreślenie szerokości twarzyniewskazane, gdy twarz, z którą pracujemy, jest wydłużona.
- Motyl: Skierujemy naszą postać tak, aby umieścić ją na głównym świetle w sposób frontalny, dzięki czemu to osiągniemy doświadczenie jest bardziej żywe, weselszy i bardziej oświecony. Efekt ten zaowocuje kształtem przypominającym motyla pod nosem i stąd jego nazwa.
- Szerokość w trzech czwartych: To ujęcie to polecany do leczenia dłuższych twarzy i pojawia się w wyniku ciągłego obracania naszej postaci, aż do osiągnięcia punktu, w którym światło ma najwyższą moc po stronie najbliższej aparatu. Dzięki tej opcji uzyskamy efekt teksturowania skóry, który jest dość dyskretny i przy dość wyrównanym zabiegu kolorystycznym.
- Podzielone światło: Osiągniemy ten efekt umieszczenie naszego bohatera pośrodku obu świateł. Efektem będą dwa szczotkowane światła, czyli dwa źródła światła, które spoczną na obu profilach, odsłaniając wszelkie niedoskonałości w obu miejscach.
Masz jakieś pytania lub uwagi? Komentarz!