Od lat 90. holenderski artysta Theo Jansen poświęcił swoją karierę budowaniu niesamowitych stworzeń. Te nazywane są maszyny samobieżne „Strandbeest” lub „zwierzęta plażowe” po hiszpańsku. Przez lata ewoluowały, aby zaludniać plaże i przyczyniać się do ich opieki.

W ramach tego projektu Jansen zamierza stworzyć plik połączenie sztuki i inżynierii. W ten sposób wyposaża zwierzęta w ich własne mechanizmy odczytywania otoczenia i ruchu. Z drugiej strony szczegółowo bada dynamikę ruchu zwierząt, aby odtworzyć go w swojej pracy.

Te duże, surrealistyczne stworzenia są zaprojektowane w taki sposób, że poruszają się niezależnie dzięki napęd wiatru i energia kinetyczna. Takie struktury wydają się chodzić i poruszać się organicznie, naśladując ruchy zwierząt.

Jej CHARAKTERYSTYKA estetyka jest bardzo szczegółowa i zawiła. Jego konstrukcja sprawia, że ​​dzieło postrzegane jest jako prehistoryczny szkielet, który wrócił do życia i właśnie dzięki miejscu, w którym żyje, zyskuje wysoce surrealistyczny sens.

Jednak te maszyny nie zawsze były tak skomplikowane. Pierwotnie zaczynali jako szczątkowe szkielety nie mogli wchodzić w interakcje z medium. Ale po integracja technik obliczenia ewolucyjne,  zaczęli odczytywać otoczenie. W ten sposób byli w stanie zrozumieć deszcze, burze i obecność wody. W ten sposób chodzą dziś po plażach Holandii jak każdy inny zwierzak.

Systemy

Zwierzęta plażowe Jansena są zbudowane z długie rury PVC, żagle z drewna i tkaniny. Wszystkie te elementy spełniają te same funkcje, co mięśnie i narządy w prawdziwym ciele. W ten sposób możemy zobaczyć, jak wśród nich ożywa zwierzę.

Żołądki wiatru

System żołądkowy oparty jest na tłoki odbierające sprężone powietrze ze świec na szczycie. Zbierają powietrze i przechowują je w butelkach. Po zebraniu całego niezbędnego powietrza jest ono powoli uwalniane rurkami do tłoków. A zatem tłoki pobudzają mięśnie.

Mięśnie

Mięśnie składają się z rurki, która zawiera inne wnętrze, które może się poruszać i wysuwać. Kiedy powietrze dostaje się do butelek przez małą rurkę popycha tłok na końcu rurki wewnętrznej mięśnia, tak że rurka się wydłuża. Takie działanie umożliwia ruch, który wykonywany jednocześnie w całym zwierzęciu umożliwia mu chodzenie.

Czuły system

Maszyny nie są wyposażone w żaden rodzaj czujnika elektronicznego. Wręcz przeciwnie, aby wchodzić w interakcje z otoczeniem, używają tylko takiego mechanizmu, który to potrafi odczytaj ilość wody w rurach. W ten sposób, gdy zwierzę jest bardzo blisko plaży, jego zalane rury uruchamiają mechanizm, który sprawia, że ​​powraca na plażę. Wręcz przeciwnie, jeśli oddalisz się od mokrego piasku, mechanizm zostanie ponownie aktywowany, aby się odwrócić.

Oto wideo, dzięki czemu możesz zobaczyć więcej: