Kana tafiya akan titi sai ka ci karo da guntun taba, cingam ko gashin mace. Kuna mamakin wanda ya wuce ta wurin kuma yaya labarin da ke bayan wannan mutumin yake ba kawai wannan ba amma kuma kuna mamakin yadda mutumin yake wanda yake ɓoye a bayan ɗayan waɗannan abubuwa. Ka yi tunanin ɗan lokacin da za ka iya nuna mutanen da ba sa nan, waɗanda suka wuce ta hanyar da ta dace a kusa da kai kuma waɗanda ba ka taɓa saduwa da su ba amma waɗanda suke birge ka ta hanyar matakin da suke ciki ko kawai saboda ka riski wasu alamunsu a aya daya musamman. Zai zama wani abu mai ban mamaki, mai ban mamaki kuma sama da duk mai ban sha'awa. Wannan shine ƙalubalen da mai zane Heather Dewey-Hagborg ta kafa wanda ke da kyakkyawan ra'ayi na kwatanta mutanen da ba ta taɓa sani ba ta ɗaukar samfura ADN ana gabatar dashi a cikin bututun sigari da kuma cingam.
Da zarar wannan mai zanen ya dauki samfuran a dakin gwaje-gwaje, sai ta binciki kwayoyin polymorphisms masu sauki, wanda ba kasa da bambance-bambancen jerin DNA ba, don canza bayanan daga baya zuwa tsarin kwamfutar da ke iya fassara wannan bayanin zuwa ainihin fasalin zahiri: Daga jinsi , launin fata, ko launin ido. Abin ba ya ƙare a can ba saboda sai gaba ɗaya jaruntakarmu ta sake gyara kowane hoto bisa ga bayanan da aka tattara kuma a buga su tare da ɗab'in 3D. Duk wannan ya haifar da jerin ayyukan da ake kira Baƙon wahayi o Wahayin baƙi. Anan kuna da samfurin aikinsa mai ban sha'awa duk da cewa a nan gaba za'a sami ƙari, yayin da ya fahimci cewa sakamakon bai dace da mutanen asali 100% ba amma nan gaba ya yi niyyar zama.
