Vandaag wil ik het begin van een nieuwe sectie met u delen die zich richt op de grafologische analyse van de meest aanbevolen fictiereeksen voor grafische kunstenaars. In deze eerste aflevering analyseren we enkele voorstellen van Murder House, het eerste seizoen van American Horror Story van het artistieke en reclameprisma. Binnen een artistieke constructie heeft de achtergrond van onze boodschap evenveel gewicht als de vormgeving van onze boodschap. Het wat net zo belangrijk is als het hoe. Het hebben van een geweldige techniek is belangrijk, maar het is ook belangrijk om te weten hoe je complexe berichten met een grote emotionele lading moet weergeven.
Vanaf vandaag starten we met een reeks microtrainingen in beeldanalyse. Het gaat erom dat we de beelden en composities op een andere manier gaan zien, op de een of andere manier onze intuïtie en ons interpretatieve gevoel ontwikkelen. Als u geïnteresseerd bent in deze nieuwe sectie, kunt u natuurlijk series, films, schilderijen of werken voorstellen die u interessant vindt bij het analyseren. Onthoud dat u zich kunt abonneren op ons YouTube-kanaal vanaf hier om geen van onze videozelfstudies, onze creatieve coachingsectie en onze advertentie grafologie sectie te missen. Laten we ervoor gaan!
Als we het profiel van American Horror Story formeel analyseren, kunnen we enkele onderscheidende kenmerken naar voren halen die waarschijnlijk hebben gewerkt als de kiem van het succes en de geweldige ontvangst ervan, vooral door een jong publiek. Het eclecticisme van zijn voorstel vereist onvermijdelijk zeer uiteenlopende sectoren en vooral het publiek dat het meest vatbaar is voor terreur, aangezien er talloze eerbetoon wordt gebracht aan de meest succesvolle titels in de geschiedenis van het genre. Van Hitchcocks Vertigo tot William Friedkin's The Exorcist tot Stanley Kubrick's The Shining of zelfs Quentin Tarantino's Kill Bill.