Betreed je de wereld van fotografie? Als dat het geval is, is een van de fundamentele dingen die u moet weten, het soort doelstellingen die bestaan en welke functie elk van hen heeft. Vaak is het handig om de ene of de andere te gebruiken om het beste resultaat te krijgen en het meeste uit uw camera te halen.
Twee van de belangrijkste elementen waarmee we rekening moeten houden om het verschil tussen de verschillende soorten lenzen te begrijpen, zijn het gezichtsveld en de scherptediepte. Het eerste concept verwijst naar de amplitude (of hoek) van de opname en het tweede gaat over het vermogen om de afstand weer te geven tussen de verschillende elementen waaruit onze compositie bestaat. Beide elementen worden verkleind naarmate we de brandpuntsafstand vergroten.
We kunnen een heel duidelijk onderscheid maken op basis van de brandpuntsafstand (wat in feite de afstand is tussen het diafragma van de camera en de focus van onze lens zelf) en de kijkhoek (de breedte van het zicht die het biedt). Hieronder ziet u het op een veel grafischere manier:
Vissenoog
Het is het type lens dat ons een grotere kijkhoek geeft van 180 graden of meer. De brandpuntsafstand van een fisheye ligt meestal tussen de zes en zestien millimeter. Als de brandpuntsafstand zes is, vinden we een amplitude van maximaal 220 graden. Ze worden meestal gebruikt als een artistiek hulpmiddel en een manier om dynamiek en volume aan ons beeld te geven. Hiermee kunnen we grote ruimtes bedekken en onze portretten veel zeggingskracht geven, aangezien ze aanzienlijke vervormingen veroorzaken in de lijnen waaruit de afbeeldingen bestaan.
Wijde hoek
Het is een focale lens met een bereik tussen 18 en 35 millimeter en behaalt kijkhoeken tussen 180 en 60 graden. Ze veroorzaken een vervorming in de marges, maar zijn logischerwijs veel minder geaccentueerd dan bij de visoog. Toch zal deze vervorming meer of minder geaccentueerd worden afhankelijk van de kwaliteit van het betreffende objectief. Het sterke punt is dat het ons meer realisme aan onze beelden biedt, juist omdat het een grote scherptediepte heeft en een groter vermogen om licht op te vangen. Houd er bij het gebruik van in gedachten dat afstand een fundamentele factor is, aangezien het object of personage dat we vastleggen meer vervormd zal zijn naarmate we dichterbij komen. Om deze reden wordt het meestal vaker gebruikt bij landschapsfotografie of in grote open ruimtes, inclusief binnenruimtes.
Standaard lens
Deze modus biedt een kijkhoek van ongeveer 45 graden en lijkt daardoor sterk op het menselijk oog. Deze optie zal geen enkele vorm van vervorming veroorzaken in de lijnen en gebieden waaruit onze afbeelding bestaat. Het is meestal 50 millimeter en ze zijn ook het helderst, omdat ze de maximale opening bereiken.
Macro
Ze hebben meestal een brandpuntsafstand tussen de 150 en 200 millimeter. Ze worden veel gebruikt voor natuurlijke fotografie, vooral in de macro-modus, omdat we hiermee planten of insecten kunnen portretteren zonder hun natuurlijke habitat of hun eigen ruimte binnen te vallen. Dankzij de lange brandpuntsafstand kunnen we foto's maken met een verhouding van 1: 1 (echte schaal) en op een aanzienlijke afstand, zodanig dat de objecten in onze opname niet weten dat we er zijn. De prijs is erg hoog, dus het is vrij zeldzaam om een beginnende fotograaf te zien met een van deze in hun handen. Ze maken scherpstellen tot een centimeter van de lens mogelijk (dit is echt dichtbij en kleine items).
Korte telefoto
Dit type lens heeft een brandpuntsafstand tussen de 70 en 135 mm. Het gezichtsveld dat het ons biedt, is inferieur aan dat van het menselijk zicht. Het wordt gekenmerkt door het naderen van het object in kwestie en daarmee begint de scherptediepte te verminderen. Deze modaliteit wordt meer gebruikt om aan formele portretten te werken, hoewel het ook erg handig is voor natuurlijke fotografie of stillevens.
Telelenzen en supertelelenzen
Ze zijn ontworpen om verre foto's vast te leggen, dat wil zeggen voor landschapsfotografie of sportfotografie. Het sterke punt is dan ook de mogelijkheid om in te zoomen op het beeld. Hierdoor wordt uw kijkhoek smaller, maximaal rond de dertig graden zwevend. Bovendien is de brandpuntsafstand meestal minimaal zeventig millimeter. De werking is gebaseerd op de compressie van de vlakken, zodat het realisme vooral in termen van afstand kan worden beïnvloed. Het komt vrij vaak voor dat wanneer afbeeldingen op grote afstanden worden gemaakt, de afstand tussen de elementen kunstmatig wordt verkort en een afgeplat resultaat wordt verkregen. Vreemd genoeg zijn ze ook ideaal voor portretfotografie vanwege hun vermogen om scherp te stellen en selectieve focus uit te voeren waarbij het centrum of aandachtspunt volledig duidelijk is en de rest van de elementen erg onscherp, wat een aantrekkelijk bokeh-effect oplevert. Dit is logisch interessant omdat je hierdoor perfect kunt moduleren en werken met de focus van de aandacht en daarom de communicatieve oefening op een realistische manier effectief kunt uitvoeren (onthoud dat het menselijk oog precies zo werkt). Bij portretten zijn de brandpuntsafstanden tussen de zeventig millimeter en honderdvijfendertig. Als we langere brandpuntsafstanden gebruiken, zullen we verder weg moeten gaan van het object of personage dat we willen fotograferen om erop scherp te stellen. Vanwege zijn kenmerken is het een essentieel element bij het werken aan fotografie van natuurlijke of wilde dieren of evenementen die de fotograaf door hun aard dwingen bepaalde afstanden aan te houden, zoals een natuur- of sportevenement.
Elena Azofeifa