natuurlijk, kan worden verdiept nogal wat in elk van deze concepten en in feite zullen we het in latere artikelen doen:
- ritmo: De term nestelt oorspronkelijk in het muzikale universum. De betekenis die het heeft is absoluut hetzelfde in de wereld van afbeeldingen. Het ritme van de muziek zou de figuur in onze composities zijn en stilte zou de ruimte rond die figuur zijn. Het ritme drukt beweging uit door de noodzakelijke herhaling van elementen die een structuur volgen. Kunstenaars beheersen deze beweging rond een kunstwerk door de blik van de toeschouwer te laten bewegen in plaats van de compositie fysiek te bewegen. Het patroon is een visuele herhaling. Alle ritmes hebben patronen, maar niet alle patronen hebben ritmes. Bij het ontwerp kunnen we twee soorten ritmes vinden. Enerzijds vinden we het regelmatige ritme, dat wordt verkregen door de herhaling van een patroon. Aan de andere kant is er het progressieve ritme, dat een organische of natuurlijke beweging vertegenwoordigt die wordt gebruikt om visuele beweging te creëren.
- Modulatie of frame: De module is het element dat is aangenomen als maateenheid om de verhoudingen tussen de verschillende delen van een compositie te bepalen en dat systematisch wordt herhaald in de ruimte. Dit zijn identieke of vergelijkbare vormen die meer dan eens in een ontwerp voorkomen. De aanwezigheid van deze elementen helpt om de compositie te verenigen.
- Balans of balans: Het gaat om de organisatie van de elementen zodat niets een deel van de compositie domineert, dat wil zeggen dat het dichter, zwaarder lijkt of op de een of andere manier meer opdringt aan dat deel. We vinden drie soorten evenwichten: het symmetrische (het is in tweeën gedeeld en beide delen zijn gelijk, bijvoorbeeld de yin en de yan), het asymmetrische (het weegt niet aan beide kanten hetzelfde) en het radiale (het is gelijk in lengte vanaf het midden, zoals de zon).
- Directionaliteit: De actielijnen die de vorm van de compositie bepalen, moeten duidelijk worden gedefinieerd. Dit worden richtlijnen genoemd en we kunnen ze begrijpen als de lijn. Ze worden geboren uit de relaties die het universum of actiegebied bepalen en bepalen op strategische wijze een dominante visie. Het goede gebruik ervan zal ons helpen om harmonie in onze compositie te injecteren, weerspiegeld in de ruimtelijke structuur.
- hiërarchie: Het is duidelijk dat de eenheid van de compositie vereist dat de spanning tussen krachten en de uitgevoerde stimuli wordt geïntegreerd door een dominant element. Het dominante element wordt ondersteund en aangevuld door andere elementen in een ondergeschikte toestand. We hebben een hiërarchie die wordt veroorzaakt door de leesvolgorde, grootte, kleur, rangschikking, locatie of rangschikking van elementen.