Twee opmerkingen. Een daarvan is het ontbreken van zichzelf waardig maken als je een illustrator, schilder of kunstenaar bent en dat leidt ertoe dat we niet weten hoe we kunnen waarderen wat men werkelijk met hun handen creëert. Ten tweede, de sensaties die uw kunst bij anderen kan oproepen vanuit een ander perspectief dan het uwe, is iets dat u moet proberen, uw angst en sluier wegnemen en naar buiten gaan.
Talaikene lijdt aan deze twee punten zoals een schilder die heeft acryl als uw artistiek projectiewapen om de rusteloosheid, symboliek en ideeën in te ademen die velen te maken hebben met de diepten van het vrouwelijke. Een vorm van authentieke expressie waarbij we onszelf geraakt kunnen zien als we naar enkele van zijn werken kijken. Rusteloze blik en tegelijkertijd diep.
"Het geheim van de geboorte" is de Talaikene hoofdwerk in deze post, maar er zijn er nog veel meer die ik hier deel voor een verlegen schilder en waarin haar kunst wordt geboren voor anderen, ook al wil ze zich in het begin verstoppen als een struisvogel die haar hoofd in de grond steekt.
Een werk mooi, verfijnd, uniek en symbolisch waarin veel gevoelens en perspectieven kunnen worden verzameld. Het is verontrustend zoals zoveel andere kunstenaars die in de psyche en het gedrag naar een of andere basis zoeken om zich met anderen te identificeren.
geen van beide surrealisme ontbreekt om ons naar verschillende passages te leiden en wat is de zoektocht naar het dier in de acties van de mensen om ons heen. Die evolutie bij die blinde schapen waarin men door één oog kan kijken, terwijl men met zijn twee naar de toeschouwer kijkt.
Je hebt de Talaikene-website via deze link. Een bijzonder werk waar je de tijd voor moet nemen om te ontdekken wat hij ons biedt en welke gevoelens je ervaart als je voor een van zijn werken staat.
Zal Winson Het leidt ons tot die bezorgdheid, maar dan over hyperrealisme.