Een van de meest problematische debatten in de wereld van de schepping is de creatie en configuratie van een echt en origineel zegel dat ons onderscheidt van andere scheppers. Maar de identiteit van elke auteur wordt in de loop van de tijd geconfigureerd, de stijl die we aannemen heeft een aanzienlijk gewicht en in feite is het hebben van een uniek en onderscheidend zegel een van de doelen die wij allemaal hebben die toegewijd zijn aan de wereld van het imago, omdat dat op de een of andere manier ook betekent dat we onze site hebben gevonden, dat we ons bevinden en dat we een bepaalde werklijn hebben en iets dat verder gaat, we hebben een effectief kanaal gevonden om ons uit te drukken.
In dit verband zou ik het vandaag willen hebben over isotopieën, de persoonlijke kenmerken die de maker van een bepaald werk identificeren De functie die deze tekens in een discours hebben, is om op de een of andere manier onze visuele tekst te reguleren en zo een soort harmonie te creëren, een stroom die betekenis geeft aan de teksten die door elke auteur zijn ontwikkeld en die een ander betekenisniveau bieden. Op deze manier verkrijgt de auteur veel vrijheid, zelfstandigheid en eigendom. Wat zonnebloemen kunnen betekenen als symbool binnen Van Goghs werk, betekent bijvoorbeeld niet hetzelfde als zonnebloemen die voorkomen in het werk van een andere schilder of kunstenaar, en dit komt door de constructie van onafhankelijke en complete beelden of universums.
Dit element is volledig verbonden met de tijd van postmodernisme dat ook verband houdt met het concept van auteurschap. Het stempel van een onafhankelijke auteur en de cultus die in de loop der jaren rond de figuur van de auteur is ontstaan, heeft veel te maken met de opkomst van kunstacademies en de avant-garde. Sindsdien verschenen de records, de manieren van creatie en de kenmerken als het instrument waarmee de identiteit van de maker kon worden gematerialiseerd en daarmee de waarde van zijn totaal transgressieve visie en de kiem van zijn eigen breuk met de massa artistieke werken .
Om meer te weten over een auteur, is een vergelijkende analyse van zijn werken gedurende zijn hele carrière noodzakelijk. Op deze manier kunnen we een getrouwe weergave krijgen van de evolutie van de kunstenaar en zijn werk, en op dezelfde manier kunnen we het doen met ons eigen werk. Voor ons kunnen de betekenisvolle en identificerende symbolen (in Van Gogh was een van hen de zonnebloem, maar in jouw geval waarschijnlijk een andere) die onze visie het beste weergeven, hun betekenis veranderen en nieuwe nuances krijgen met het verstrijken van de tijd. Dit is iets heel belangrijks en heel interessant. De taal van een kunstenaar moet dynamisch zijn en in de loop van de tijd veranderen, aangezien dit een indicator is van evolutie en rijkdom.
Veel auteurs hebben isotopieën of copyright-merken gedefinieerd op basis van een reeks kenmerken:
- Ze zijn gebaseerd op voorstel van alternatieven die verschillen van of tegengesteld zijn aan de gebruikelijke in ontvangstmodi.
- Het is bedoeld om in de meeste gevallen een persoonlijk en intiem standpunt door benaderingen van vormen van persoonlijke representatie, en er wordt veel belang gehecht aan experimentele creativiteitsmethoden.
- Om het persoonlijke gedrag van een bepaalde auteur aan te duiden, zijn ze meestal bieden overtredingen aan de canons die zijn gevestigd binnen de esthetische configuratie van een bepaald tijdperk.
Dit is een kwestie die betrekking heeft op nucleaire controverses in de wereld van de schepping. Hoe vindt een kunstenaar zijn identiteit en zijn eigen stempel? Hoe is het creatieproces zo ontwikkeld dat elk van de ontwikkelde werken verwant is aan elkaar en onmiskenbare kinderen van de auteur zelf? De breuk is bijna noodzakelijk omdat het een symptoom is dat de maker erin is geslaagd om in zichzelf te kijken tot het punt dat hij verder gaat dan de canons die systematisch in onze samenleving zijn vastgelegd. Op deze manier is hij erin geslaagd om te breken met externe oplegging in een proces van revolutionaire herontdekking en expressie op persoonlijk en artistiek niveau.
Er is geen formule om het antwoord te vinden, noch is er een magisch recept dat ons in solide en autonome artistieke persoonlijkheden zal veranderen, maar gedeeltelijk is er de magie van het hele creatieproces: iedereen vindt zijn formule, zijn proces en zijn techniek. om effectief de innerlijke wereld te materialiseren in iets uiterlijks dat een universele en herkenbare lading bevat in de ogen van elke ziener. Wat de kunstenaar op een bepaalde manier doet, is tenslotte reDiscovery binnenin om de wereld magnetische en vooral originele inhoud te bieden, die alleen door die kunstenaar kan worden ontwikkeld, gemaakt en tentoongesteld.