Er zijn artiesten met een geweldige technische kwaliteit en een speciale hand om van te profiteren hoe moeilijk de olietechniek bepaalde nogal opvallende ideeën kunnen vertegenwoordigen. Onder deze schilders zijn er enkele die niet tot de meest populaire behoren, maar dit betekent niet dat we er geen rekening mee moeten houden, zoals gebeurt bij István Sándorfi.
Een schilder met een grote oliebeheersing en dat in elke penseelstreek een zekere en stevige lijn te vinden is die hyperrealistische werken voorstelt, zoals het werk dat ons zorgen baart in deze middag van regen en grijze wolken die onze gevoelens verwoesten. Sandorfi speelt om bepaalde delen van het menselijk lichaam te verdampen, zoals gebeurt in de headerafbeelding van een sublieme kwaliteit.
Een mooie baan die dit doet Hongaarse schilder die het grootste deel van zijn leven in Frankrijk heeft gewoond en ons in 2007 heeft verlaten. Een schilder met zijn dingen en wisselvalligheden zoals blijkt uit zijn biografie waarin hij laat zien hoe hij zichzelf jarenlang portretteerde terwijl de aanwezigheid van anderen hem hinderde tijdens het werken aan zijn werken . We gaan niets zeggen over hoeveel artiesten speciaal zijn.
Sinds 1988 begon hij schilder alleen vrouwelijke figuren verpakt in vellen en waarin hij soms naast zeldzame voorwerpen legde. Een kunstenaar die zichzelf als autodidact beschouwde, ook al had hij twee gerenommeerde instituten doorlopen. Kunstcritici hebben Sándorfi onder de hyperrealistische kunstenaars geplaatst, wat gebeurt dat hij zichzelf nooit als één heeft beschouwd, aangezien er in zijn werken, hoewel ze zeer nauwgezet waren, altijd opzettelijke mislukkingen waren, zoals we kunnen zien in het kopwerk.
Un geweldige schilder dat we deze lijnen meenemen om enkele van zijn uitstekende werken in het hyperrealisme te ontdekken en met die voortreffelijke behandeling van zijn muzen, voornamelijk een van zijn dochters.
De olie van een andere autodidact.