Zoals altijd door de geschiedenis heen is gebeurd, zijn vlaggen een representatie voor mensen. Elk van de vlaggen heeft een betekenis voor een bepaald type groep. En deze zelfde worden geassocieerd met een soort leven, gedrag of referenties. Al dan niet in een meer ontspannen aspect, maar vooral iets specifieks willen vertegenwoordigen en groeperen. Dit gebeurt tussen landen, gemeenschappen en zelfs kleine populaties.
Maar het gebeurt ook tussen smaken, levenswijzen en stijlen. Velen van hen zijn geboren om een identiteit te markeren voor een samenleving die deze slecht behandelt, zoals het geval is. De oorsprong van de transvlag is te danken aan de haat, discriminatie en geweld die transgenders hebben ondergaan toen deze werd gemaakt en die ze nog steeds ontvangen. Nu hebben ze tenminste zichtbaarheid en een gemeenschappelijk doel, onder de vlag die we in dit artikel analyseren.
De oorsprong van de transvlag.
De oorsprong van de dag dateert uit 1998 en is ontstaan in de Verenigde Staten, meer specifiek in San Francisco, Californië.. Deze dag is in het leven geroepen door activist, grafisch ontwerper, columnist, activist en transgender Gwendolyn Ann Smith. Dat had hij afgesproken met het Waarnemingscentrum Discriminatie Radio en Televisie. Zowel de oprichting van de vlag als de oorsprong van de gekozen datum als Transdag, 20 november, heeft een zeer specifieke oorsprong.
En volgens Gwendolyn is deze dag gekozen vanwege de moord op Rita Hester diezelfde dag omdat ze een Afro-Amerikaanse transgendervrouw was. Bovendien was het een onopgeloste misdaad. Daarom kon er geen recht worden gedaan aan de persoon of personen die schuldig waren aan zijn moord. Maar dat, zelfs Amnesty International verklaart het een haatmoord omdat je een transseksueel bent.
Dus de datum was de sleutel om een hele gemeenschap te identificeren om hun recht te verdedigen om zich te voelen zoals ze willen. Een volledig leven hebben zonder veroordeeld te worden voor geslachtsverandering of omdat je je niet identificeert met het geslacht dat je hebt op het moment dat je geboren wordt. Maar pas in 1999, een jaar na de oprichting van deze dag, werd de vlag gemaakt. De vlag is gemaakt door Monica Helm, een transvrouw.
Betekenis van de vlag en wanneer het op licht aankomt
De vlag werd in 1999 gecreëerd door Monica, maar pas in het jaar 2000, tijdens een demonstratie, werd het bekend. Deze mars vindt plaats in Phoenix, Arizona. In het zuiden van de Verenigde Staten en op een emblematische plaats, aangezien het een van de meest retrograde gebieden van de Verenigde Staten is. Grens met Mexico en waar vandaag de dag nog steeds wetten zijn die controversieel zijn in vergelijking met andere staten.
De vlag bestaat uit vijf lijnen en slechts drie kleuren. Zoals we op de afbeelding kunnen zien, zijn de drie kleuren: blauw, roze en wit. Bovendien hebben deze kleuren een zachte toon, wat de vlag een gevoel van grotere helderheid geeft. Deze tonen en kleuren worden gekozen volgens de canons die worden geassocieerd met baby's wanneer ze worden geboren. Omdat blauwe kleuren worden toegewezen aan de jongen en roze kleuren aan het meisje.
De centrale witte kleur vertegenwoordigt alle andere mensen die zich niet geïdentificeerd voelen met deze standaardkleuren in ons leven. Volgens Monica:
«Voor die mensen die intersekse zijn geboren, in transitie zijn of denken dat ze een neutraal of onbepaald geslacht hebben»
Daarnaast vroegen ze ook om de bestelling. Omdat de volgorde die verschijnt, in welke positie u de vlag ook plaatst, blauw is. Dat, zoals we hebben opgemerkt, de "jongen" vertegenwoordigt. Maar Monica zei dat dat niet belangrijk was. Dat elke kleur altijd geschikt was en dat voor de transgemeenschap, het betekent de correctie van hun leven. Het is dus niet belangrijk om te zien of de ene boven op de andere staat, wat belangrijk is, is wat het vertegenwoordigt.
nog een transvlag
We hebben deze vlag de laatste tijd allemaal gezien. We hebben dit erkend en vele anderen die bijvoorbeeld de LGTB+-gemeenschap vertegenwoordigen. Waar natuurlijk ook de kleuren van de transvlag bij horen. Maar voordat deze vlag in het grootste deel van de wereld officieel werd, was er een andere persoon die een andere vlag ontwierp om de belangen van transgenders te vertegenwoordigen. Deze andere vlag is twee jaar later gemaakt door Jennifer Holland.
In 2002 brengt Jennifer een vlag aan het licht die hetzelfde wil uitdrukken, zij het met verschillende tinten. Wat er gebeurt, is dat wanneer hij zijn vlag laat zien, met de bedoeling er een te creëren om de rechten van transgenders te verdedigen, ze hem laten weten dat er al een is gemaakt kort daarvoor. Naar eigen zeggen zei ze die vlag niet te kennen en daarom investeerde ze haar tijd in het maken ervan.
Deze vlag bestaat net als de vorige uit vijf lijnen. Alleen deze keer worden de kleuren niet herhaald. Bovenaan staat zelfs de roze lijn die vrouwen vertegenwoordigt. En onderaan de blauwe lijn die mannen voorstelt. De andere drie resterende lijnen vertegenwoordigen diversiteit in drie verschillende paarse tinten. Voor die mensen die zich geen man of vrouw voelen vanwege een neutraal geslacht of die het nog niet hebben gedefinieerd.
Transrecht in Spanje
Aan het eind van het jaar 2022, ruim 20 jaar na het ontstaan van deze vlag. Een land als Spanje heeft een wet opgesteld, de "Transwet" genaamd, om op landniveau basisrechten vast te stellen voor transgenders. Deze wet streeft in feite naar de Spaanse samenleving om gelijkheid tussen alle mensen te bereiken. Iets wat voorheen niet expliciet was voor transgenders of mensen uit het LGTB+ collectief.
Deze wet bevat belangrijke punten zodat dit kan gebeuren. Zoals bijvoorbeeld het zelf bepalen van je eigen geslacht. Op deze manier heeft u geen arts nodig via een rapport of een rechter die voorschrijft wat u wel of niet mag voelen. Een ander belangrijk punt is de depathologisering van transgenders. Zo worden transgenders nooit meer als zieke mensen behandeld. Onder vele anderen dat is hier te lezen.