Als we ons concentreren op niets dan wreedheid, kunnen we bijna zeggen hoe afschuwelijk het idee zelf is van de weergave van dit kunstwerk, maar als we naar de boodschap gaan die het biedt en het verhaal dat het vertelt, is het een zeer krachtig verhaal dat de afdruk die het achterlaat totaal verandert.
Ik heb niet zo lang geleden al een geweldige illustratie gedeeld waarin we, als we ons zouden concentreren op de details van de weerspiegeling van een koeienoog, kritiek zouden kunnen vinden op die wreedheid waarmee veel dieren tegenwoordig worden behandeld. Hetzelfde kan worden verkregen uit deze illustratie waarin bestialiteit wordt bekritiseerd om een mus op deze wrede manier te doden.
Een constant geschil tot op de dag waarin eigen evolutie botst met die tradities en cultuur waarin we beschermheren en eigenaren werden van elk dier dat bestond. We kunnen meer berichten vinden, zoals de passage van de kleurrijke en gelukkige wereld van die mus, aangezien die gekleurde krijtjes de regenboog van het leven met al zijn tonen laten zien.
Een werk dat aan het denken zet en dat, hoewel het op het eerste gezicht afwijzing en verdriet veroorzaakt en dan leidt ons naar dat verlangen om te willen vliegen Net als het verhaal van Icarus confronteert het ons met een realiteit die niet ver verwijderd is van wat we zelf leven. Kunst in zijn essentie en niet een mooie waarin je een prachtige zonsondergang kunt aanschouwen, maar een die de ruimte van afwijzing en enkele van de waarheden waarmee we vandaag te maken hebben, terugwint.
Voordat hij vertrekt, een punt waarop hij de nadruk legt en is het leven zal altijd proberen vooruit te komen zelfs als ze vastgebonden is en nauwelijks kan bewegen. Ik laat je achter Mark's Instagram, de schilder die dit werk creëerde in de Trampantojo-stijl, een schildertechniek die het oog probeert te misleiden door te spelen met de architectonische omgeving, perspectief, schaduw en andere optische effecten.