We zoeken altijd label, identificeer en het waarom van alles om ons heen. We proberen onophoudelijk te begrijpen en te begrijpen wat buitengewoon is of wat we als routine beschouwen. Die bewering slaagt er soms in om de werkelijkheid voor ons te vergeten en dit gebeurt vaak in de kunst.
Alsof het een product is uit een supermarkt waarvan het etiket je de prijs, oorsprongsbenaming en samenstelling vertelt, wordt in veel werken dezelfde manier van kanaliseren gemarkeerd wat begrijpelijk is de kunstenaar wil zelf niet dat we het begrijpen Laten we zeggen dat je het laat zoals het is, zoals die derde arm die Jane Radstrom schildert in dit speciale kunstwerk genaamd 'Sam'.
Bij de eerste blik op het werk gaan we naar het geheel dat het schilderij van deze kunstenaar is. We hebben de delicatesse, de pose en die olie dat, hoewel het naar realisme streeft, het blijft om op een andere manier die kalmte en tederheid uit te drukken van dat meisje dat op haar knieën in haar bed ligt.
We gaan in op details en we zijn al in die zoektocht naar vastberadenheid en wat past niet in de compositie, die derde hand. We zijn op zoek naar een snel antwoord, het zal zijn dat je beweging wilt laten zien of dat je tussen die verschillende houdingen in terwijl je slaapt die andere vindt die meestal best ideaal is voor als je een flink uurtje slaapt.
We zijn al met de labels en we kijken met argwaan naar de redenen en de redenen van die derde arm, maar als we naar de rest van haar werk kijken, begrijpen we dat een van de doelen van deze kunstenaar, Jane Radstrom, de dubbele belichting in de meeste van haar werken is.
Slagen voor voor uw website om de rest van zijn olieverfschilderijen te kennen en blijf je missen op die beklijvende manier om hun modellen te introduceren.
Wij een andere olie van dit bericht.