Evolutie van de vrouwelijke schoonheidscanon door de eeuwen heen

De manier waarop schoonheid werd bekeken, behandeld en vertegenwoordigd, is door de geschiedenis heen sterk gevarieerd. De canons en de sociale referentie van dit concept zijn aanzienlijk veranderd. We weten dat allemaal schoonheid is iets relatiefsMaar waarom wordt het op een bepaald moment op een bepaalde manier bedacht en op een ander moment op een ander? Dit komt door de heersende opvattingen over de beschikbare kennis en natuurlijk door de dominante artistieke tendensen.

Prehistorie: 

Op dit moment gaven mannen de voorkeur aan vrouwen met grote borsten en brede heupen, dit was strikt gerelateerd aan het concept van vruchtbaarheid. Men dacht dat een mollige vrouw met brede heupen en overvloedige borsten een groter vermogen zou hebben om te baren en gezonde en sterke kinderen groot te brengen.Het schoonheidsideaal was dat van een grote en wellustige vrouw.

Renaissance (XNUMXe - XNUMXe eeuw):

Om te begrijpen hoe het schoonheidsideaal werd bedacht, hoeven we alleen maar naar de schilderijen van die tijd te kijken (bijvoorbeeld Boticceli's Lente, Da Vinci's La monalisa). De vrouwen hadden vrij ronde lichamen, dunne handen en voeten, kleine en stevige borsten, een witte huid en roze wangen, lang blond haar naast een helder voorhoofd met lichte ogen.

Barok (XNUMXe - XNUMXe eeuw)

Make-up doet zijn intrede in de wereld van esthetiek. Grotere lichamen werden gebruikt om schoonheid te belichamen met buitengewoon brede heupen, samen met een extreem smalle taille die werd bekroond door meer prominente borsten die werden versterkt door het gebruik van korsetten.

Victoriaans podium (XIX)

Het gebruik van korsetten is overdreven, tot het punt dat degenen die het droegen de dood zouden veroorzaken als gevolg van de overmatige compressie van de vitale organen en de vervorming van het hele lichaam. Dit kledingstuk stond synoniem voor schoonheid, erotiek en was het embleem van verleiding.