Zoals u weet, is de kleur die we waarnemen een weerspiegeling van licht. Als er geen licht was, zou er geen kleur zijn Afhankelijk van de hoeveelheid licht die een lichaam kan absorberen en reflecteren, zullen we de ene of de andere kleur waarnemen. Dit is een heel belangrijk concept om in gedachten te houden bij het werken met het afdrukken van ontwerpen.
Twee dezelfde kleuren kunnen een ander visueel gevoel geven als ze onder een andere lichtbron worden waargenomen, of als hun omgeving anders is. Deze kleuren worden genoemd metameer Om dit fenomeen te voorkomen, moeten de gedrukte elementen of een eventuele prepress-test worden geobserveerd onder gestandaardiseerde omstandigheden met behulp van gestandaardiseerde lampen en die ons dezelfde lichtomstandigheden bieden voor alle waarnemers en te analyseren elementen. Er zijn verschillende soorten metamerisme die niet worden gereduceerd tot verlichting en zo kunnen onze gedrukte ontwerpen beïnvloeden.
- Verlichtingssterkte metamerisme: Het komt het meest voor. Het treedt op wanneer twee monsters samenvallen wanneer ze onder een bepaald type licht worden bekeken, maar wanneer de lichtbron wordt gewijzigd, verschijnen er aanzienlijke verschillen in kleur tussen beide monsters.
- Geometrisch metamerisme: Twee gelijke kleurmonsters kunnen als verschillend worden ervaren als de kijkhoek van het object verandert. Dit gebeurt omdat de reflectie van bepaalde materialen verandert afhankelijk van de kijkhoek.
- Het metamerisme van de waarnemer: Het is te wijten aan subjectieve verschillen in de waardering van kleur tussen de verschillende waarnemers. De persoon die de informatie ontvangt, is natuurlijk een doorslaggevend element in het proces. Dit komt meestal door biologische of fysiologische oorzaken, zoals het verschil in gevoelige kegeltjes (kanaal voor kleurontvangst in het menselijk oog). Dit betekent uiteraard dat twee mensen hetzelfde kleurmonster anders kunnen waarnemen.
- Veldmetamerisme: In dit geval kunnen de verschillen in kleurwaarneming worden gepresenteerd met een enkele waarnemer. Dit gebeurt door posities van het waargenomen object, ten opzichte van de waarnemer. Dat wil zeggen, een klein object kan alleen het centrale deel van het netvlies verlichten, waar de kegels die gevoelig zijn voor straling met lange (of middellange of korte) golflengten kunnen ontbreken, terwijl als de grootte toeneemt, het deel ook groter wordt. Van het verlichte netvlies en respectievelijk het aantal gevoelige kegels.