Je hebt het vast meer dan eens gehoord, en je hebt het vast ook vaak gezien op televisie, video of fotografie. Het Moirè-effect treedt op wanneer we de interferentie waarnemen van twee roosters van lijnen die onder verschillende hoeken of met verschillende afmetingen zijn gerangschikt. Met andere woorden, het komt voor wanneer twee verschillende lijnpatronen of vormen overlappen elkaar een ongewenst visueel effect vormen dat helaas onmogelijk te elimineren is. Als het bij analoge fotografie misschien minder opvalt, is het Moirè-effect vooral merkbaar bij digitale foto's. Dit komt door de aard van de sensor van een digitale camera, aangezien deze in feite uit een raster van pixels bestaat.
Je kunt het duidelijker zien in de animatie van deze pagina. Je hebt het meer dan eens op televisie gezien als een presentator een pied-de-poule- of tweedpak draagt. Het komt ook voor wanneer we een reeds afgedrukte foto reproduceren of kopiëren.
De naam van dit effect vindt zijn oorsprong in de naam van de fotograaf die het heeft ontdekt, Ernst Moire, die van Zwitserse oorsprong was. Dit is geen fenomeen dat onafhankelijk is van de grootte van het object dat eraan lijdt. Integendeel, het heeft een absoluut directe relatie. Dit betekent dat een foto die moirè toont dat wordt weergegeven op een monitor met een resolutie van 1024 × 768 pixels, dit mogelijk niet laat zien als we het een beetje verkleinen en dat het mogelijk opnieuw wordt weergegeven als we het verkleinen. Wat wel duidelijk is, is dat het scherm van onze computer of onze camera niet betrouwbaar genoeg als ons project op papier is bestemd. We zullen deze fout pas exact controleren als we deze hebben uitgeprint.
Aangezien het moirè het conflict is dat bestaat tussen twee repetitieve motieven, verschijnt of verdwijnt het moirè op een onvoorspelbare manier als de grootte-relatie tussen deze motieven varieert. Dit betekent dat wanneer je wordt geconfronteerd met een afbeelding die het zou kunnen laten zien wanneer het wordt afgedrukt, de enige manier om te weten of het er last van zal hebben of niet, is door het af te drukken op dezelfde grootte en in dezelfde lijn als waarop het moet worden gereproduceerd. Wat we op de monitor zien, is nutteloos. Wat we krijgen afgedrukt op een andere lineatuur en grootte, ook. De waarheid is dat de camera's el laagdoorlaatfilter wat verantwoordelijk is voor het gladstrijken van het beeld, hoewel het in de meeste gevallen meestal te opdringerig is.
Het moiré in fotografie is zeldzaam om op te merken, misschien is het op tv iets meer merkbaar, maar het effect dat wordt afgezwakt door de snelheid van de scène of de kijker merkt niet dat het wordt geabsorbeerd door de plot.
Aan de andere kant is het in afbeeldingen erg opvallend omdat het moiré-beeld statisch is en dit wordt geproduceerd door de verkeerde hoek van enkele van de zogenaamde "sterke" (of vuile) kleuren zoals magenta, cyaan en zwart, geel is uitstekend omdat het een kleur is «schoon en met weinig kracht. Waar ik naar verwijs is het volgende, in gedrukte afbeeldingen (de plot), geel heeft een hoek van 90 °, magenta 45 °, cyaan 75 ° en zwart 15 °, deze laatste drie kunnen de hoek van hoeken worden verwisseld zonder het moiré te produceren, op de Anderzijds kan geel onder elke hoek worden veranderd zonder het bovengenoemde effect te produceren, tenzij de printertoren is gebruikt voor een andere kleur en niet correct is schoongemaakt, dat wil zeggen dat er resten van de vorige kleur zijn achtergebleven en de gele inkt was «vuil worden »En kracht putten.
Commentaar van Ernesto Ranieri, universitair hoofddocent grafische vormgeving aan OPEN DC en toekomstig hoogleraar 2D en 3D analoge en digitale fotografie.
groeten