Ang isang imahe ay nagkakahalaga ng higit pa (higit pa) kaysa sa isang libong mga salita, na sigurado ako. At ito ang patakaran na namamahala sa mundo ng grapolohiya. Ang mga elemento ng paningin ay nagsasabi sa atin ng higit pa sa walang malay na antas kaysa sa masasabi nila sa atin sa antas ng may malay. Bakit nagtagumpay ang ilang mga gawa kahit na ang mga ito ay tila katulad sa ibang mga gawa na gayunpaman ay walang pagtanggap? Marahil ay dahil sa nagpapadala sila ng impormasyon sa isang napakalakas na paraan na higit sa nauugnay sa amin. Sinasabi niya sa amin ang tungkol sa amin sa isang kwentong naiugnay sa amin at dadalhin kami kung saan niya nais. Pagsusuri sa grapiko.
Talagang kung sinisimulan naming suriin nang mabuti at sa isang masusing paraan ang bawat isa sa mga visual na elemento na lumilitaw sa isang komposisyon at binibigyan namin sila ng pagkarga at kredibilidad na tumutugma sa kanila, mahahanap namin ang napaka-interesante, detalyadong at tunay na mga mensahe. Narito mayroon kang isang halimbawa ng mga poster ng dalawang gawa-gawa na pelikula sa kasaysayan ng mga nakakatakot na pelikula. Plain, payak, "normal" na mga poster, tila, ngunit tila lamang. Anong mensahe ang ibinibigay sa atin ng mga komposisyon na ito? Ano ang dahilan kung bakit nais nating makita agad ang mga pelikula? Tiyak na sasabihin mo sa akin na ang kampanya sa advertising ay may mahalagang papel (at totoo ito), ngunit totoo rin na may mga brutal na kampanya sa advertising na gayunpaman ay naging isang tunay na sakuna. Ang mahalagang bagay ay kung paano namin hahawakan ang kampanyang ito sa advertising at lalo na kung paano namin ginagamit ang aming mga kasanayan bilang tagapagbalita at graphic artist:
Ang iba pa Pagsusuri sa grapiko
Ang tanawin ay nalutas sa walang bisa at mula rito ay lumalabas ang isang polarity ng mainit at nagyeyelong mga tono. Ang mga ito ay talagang mga ilaw na lumulutang sa gitna ng kahit saan. Ang lamig at init na maaaring sumagisag sa kamatayan at buhay. Ang isa sa dalawang mapagkukunan ng ilaw ay ang bombilya na nagbibigay ng isang mainit na kulay at mabilis na pumupukaw ng mga konsepto tulad ng tahanan, sigla, sangkatauhan. Sa kabilang banda, kahina-hinala na ginagamit ang isang bombilya (isang bombilya mula sa oras kung saan itinakda ang kuwento, syempre) na palaging isang unibersal na simbolo ng talino at karunungan.
Ang isa pang mapagkukunan ng ilaw sa aming komposisyon ay isang pamagat at hindi lamang anumang pamagat, binubuo ito ng dalawang salitang sapat na makapangyarihan upang makuha ang aming pansin: Ang iba. Sino ang iba? Bakit ang istrakturang ito ay mahalaga sa paningin tulad ng bombilya mismo? Ito ay isang matagumpay na pagpipilian sa bahagi ng mga tagadisenyo ng poster na ito: Bigyan ang lakas na mag-ilaw ng ilaw at himpapawid sa mga titik. Ang paranormal ay tinukoy at ipinakita sa isang abstract na pamagat, na hindi nagsisikap na tukuyin kung ano ang pinag-uusapan. Talagang mayroong higit pang impormasyon sa istrakturang pang-visual kaysa sa pamagat mismo.
Sa isang simpleng imahe nakakahanap kami ng isang pakikibaka ng mga konsepto. Sa isang banda nakita natin ang dahilan at sa kabilang banda nakita natin Ang iba pa. Sinasabi sa atin ng komposisyon na ito ang tungkol sa kung ano ang walang dahilan. Sa ibang bagay na hindi iyon ang dahilan. Napakabisa nito bilang isang panukala sa advertising. Ang mensahe ay hindi hihinto doon, sapagkat sa sandaling nasisilaw tayo sa pag-play ng ilaw na iyon ay napupunta kami sa tingin ng aming kalaban. Isang asul na titig, isang asul na tumagos sa The Other. Binalaan tayo nito na ang ating karakter ay may kakayahang makita ang iba pa, at iyon ay kapag hindi natin maiiwasan gusto rin namin itong makita.
Ang Exorcist pagsusuri sa grapolohikal
Isang simpleng panukala na nagpapakita sa amin ng isang setting ng lunsod. Ang isang bahagyang contrapic na eroplano ay nagdidirekta sa amin patungo sa isang bukas na bintana. Ang pinakamakapangyarihang ilaw na nakita naming kailanman ay nasilip ang pagbaha sa lamig ng lungsod na nababalot ng hamog na ulap. Mabilis ang aming komposisyon nahahati ito sa dalawang guhitan napakahusay na itinatag at nalimitahan. Sa isang banda, sa itaas na lugar, na umaabot mula sa ulo ng aming karakter. Narito ang mapagkukunan ng ilaw, ang ilaw na sumasalamin din ng ilaw ng kalye. Sa mas mababang lugar ay mga anino lamang. Ang paanan ng lamppost, ang mga halaman, at ang aming karakter sa lupa. Pagmamasid sa ilang pagbibitiw sa bukas na bintana.
Ang taong ito ay handa nang kunin kung ano man ang naroon. Nag-load ng isang bag ng mga tool, inoobserbahan niya ang ilaw na halos mapanghamon. Sa kabilang banda, nagsusuot siya ng isang sumbrero at kung ano ang tulad ng isang walang gaanong detalye, talagang may isang mahalagang pag-load ng kahulugan. Kinukumpirma ng sumbrero na talagang papasok ito sa ilaw na iyon. Ginagamit namin ang sumbrero upang maprotektahan ang aming sarili mula sa sikat ng araw, ngunit nakapagtataka sa eksena sa gabing ito ay wala itong magamit. Ito ay magiging maliit na paggamit kung hindi dahil sa gutom na ilaw na tila hinahangad at tanggapin ito.
Ang aming tao ay handa na umakyat sa mas mataas na antas at siya ay determinado din. Kahit papaano ay sinasabi sa atin ng imahe na ang lalaking ito ay lalampas, tatawid siya sa mga limitasyon ng araw-araw na maaring mag-alok sa atin ng isang kalye sa lungsod. Nais naming malaman kung saan pupunta ang taong ito, nais naming malaman kung ano ang nasa labas ng makatuwiran at nakagawian na mundo, nais naming samahan ka sa paglalakbay na iyon. Talagang kami ang taong ito, puno ng mga tool at protektado mula sa lahat ng panganib sa pamamagitan ng aming telebisyon. Ang manonood ay ang lalaking nagpasya na tumawid sa hangganan.
Ang impormasyong inaalok sa amin ng komposisyon ay napaka-konklusyon. Sinasabi din sa atin kung ano talaga ang nasa likod ng ilaw na iyon, kung ano ang nasa kabilang eroplano na iyon. Ang mayroon talaga ay etheric, mystical na enerhiya, na hindi namin mapigilan. Sino ang nagsasabi sa atin nito? Kaya, ang aming kasosyo sa itaas, ang pamagat. At hindi dahil sa lexical load na maaaring mayroon ang mga salitang "ang exorcist" (maglakas-loob akong sabihin na kahit na ito ay pangalawa), ngunit dahil sa kulay kung saan ito lumilitaw. Ang lila at lila na kulay ay palaging pinupukaw ang mistiko, hindi likas, paranormal. Pinag-usapan natin ito sa mga naunang post, ayon sa kaugalian ang kulay na ito (at lahat ng kahulugan nito) ay naiugnay sa saklaw ng konsepto na ito. Ang misteryo, ang hindi masasalamin, ang kabanalan. Tiyak na dahil napakakaunting naroroon sa likas na katangian. Hindi ka makakahanap ng isang kulay-lila o lila na kulay na natural. Ito ay isang kulay na umiiral, ngunit hindi ito karaniwan sa likas na katangian, ito lamang ang kulay na kabilang sa ibang antas.