Comics Sans, tasarımcılar arasında ebedi tartışma olmaya mahkumdur, bu bir gerçektir. Yaratılışı vincent connare içerik yaratıcıları arasında orman yangını gibi yayıldı ve kısa süre sonra tartışma çıktı. İki düşman kamp geliştirildi: kaynağın sevgilileri ve savunucuları ve daha fazla düşünmeden ve yaratıcı topluluğun iyiliği için cinayetlerini talep eden cellatlar. Bu güne kadar savaş devam ediyor ve öyle görünüyor ki yazı tipi, onunla çalışmaya cesaret eden tüm tasarımcılar için bir itibarsızlık veya popülerlik kaynağı değil.
Bir meslektaşım, hakkında konuşan makalede bize bir yorum bıraktı web tasarımında tipografi Comics Sans'a daha saygın alternatifler istiyor. Eminim ki birçoğunuz bu kaynak için farklı çözümler bulmakla da ilgileniyorsunuz, bu yüzden bugünün makalesinde bir seçim önereceğim Karakter olarak çok benzer ve daha iyi bir itibara sahip 12 yazı tipi:
- Komik Neue
- Chalkboard
- Caflisch Komut Dosyası Pro
- Zapfino
- Bradley El
- Delius
- silindir komut dosyası
- HarabaraEl
- kozmik
- Pasifik
- Rancho
- Karmik Sans
Ama bir dakika ... Comics Sans'a karşı bu kadar çok nefret nereden geliyor?
En başından başlayalım, yani piyasaya sürüldüğü yıl olan 1995'e gidelim. , Windows 95 ve sosyal bir fenomen haline geldi. O sırada, Vincent Connare'nin teklifi başlangıçta işletim sisteminin tipografik kataloğundan reddedilmişti, ancak sonunda kabul edildi. Arkadaşımızın tarihteki belki de en ünlü yazı tipi olması için uygun koşullar sağlandı. Bu kaynaklar kataloğu arasında tabiri caizse pek fazla duygusal alternatif yoktu. Orada bulunan tüm öneriler ciddi, bilimsel ve teknikti ve sonuçta birçok kullanıcı için sıkıcıydı. Doksanlı yılların sonlarına doğru bilgisayarın aile evlerinde yapıldığını hatırlayalım. Milyonlarca ve milyonlarca insan ilk defa bir katalogdan yazı tipi seçme şansına sahip olacaktı ... İşte gerçek felaket geldi! Ben kendim uzun zamanımı ekranın önünde, Paint ile oynayarak veya hayali partilere davetiyeler oluşturarak geçirdim ve o zamanın hangi çocuğu için Comics Sans fark edilmeyecekti? Hiçbiri için! Ayrıca, bu rakipler arasında (Times New Roman hiçbir zaman el ilanları oluşturmak için en iyi seçenek değildi ve bunu biliyorsunuz), Comics Sans'ın garantili başarıya sahip olduğunu ve aslında bunun bir fenomen haline geldiğini kabul etmek gerekir.
Masum kaynağa karşı nefretin en açık örneği
Aşağıda anlatacağım gerçeği, muhtemelen bahsettiğimiz şeyin en iyi örneğidir. Zaman içinde biraz ilerlememiz gerekecek, daha özel olarak 2010 yılına kadar (sevgili oğlumuzun doğumundan sonra ne fazla ne de 15 yıldan az değil mi? Kaynak). Lebron JamesÜnlü bir basketbolcu, Miami Heat'e katılmak için memleketi takımından ayrılmaya karar verdi. Haberin kendisi gerçek bir pepinazo idi, ancak daha da tartışmalı bir kamuoyu tartışması için başka bir nedenden dolayı gölgede kaldı. Nereye gittiğimi biliyorsun, birini kaçırmazsın. Görünüşe göre bu oyuncu, bu radikal haberi Comics Sans yazı tipiyle blogunda halka duyurmaya karar verdi. O andan itibaren takım yok, basketbol yok, emeklilik yok, imza yok ... "LeBron James Diriliş Comics Sans" ana akım medyanın manşetlerinde yer aldı. Sonuç, Twitter ve sosyal medyada dünya çapında trend olan bir konu oldu. Daha büyük kelimelerden bahsediyoruz.
Peki ... Comics Sans kullanmak beni kötü bir tasarımcı yapar mı?
Ben şahsen bunun çizgi roman gibi belirli türdeki kompozisyonlarda iyi bir bitişle kullanılabilecek bir yazı tipi olduğunu düşünüyorum. Genellikle başarısız olan, yazı tipinin kullanılmasıdır. Bunun yanlış bir yazı tipi olduğunu veya haince bir tasarıma sahip olduğunu düşünmüyorum (gerçi karakter aralığı eksikliğinin ona aykırı bir nokta olduğu doğrudur). Bence sergileme alanı çok iyi tanımlanmış ortamlarla sınırlı. Günün sonunda yazı tiplerimizi uygularken ve bunları tasarımlarımıza entegre ederken duyarlılığımızı geliştirmeyi öğrenmekle ilgili. Yazı biçimleri başka bir yaratıcı tezahürdür ve kendi başlarına bir mesaj, bir titreşim ve bazı çağrışımlar içerir. Şahsen ben hala kaç kişinin kullandığını anlamıyorum Çizgi Roman Sans şikayetler, yasal yazılar ve hatta kitabeler yazmak (söz konusu merhumun bir palyaço gömmesi gibi). Belki telaş, stres, estetik sonuca olan ilgisizlik ... Pek çok nedeni olabilir ama bu estetik ve hatta anlamsal bir saçmalık olmaktan çıktığı anlamına gelmez, neredeyse bir çelişki olduğunu söyleyebilirim.