Her şey başka şeylerin karışımı veya remiksidir. Bu fikir, yaratılan bir çalışmanın diğer mevcut eserlerin yeniden yorumlanması olduğunu onaylayan Kirby Ferguson gibi sanatçılar tarafından savunulmaktadır, böylece yarattığımız her şey bir dizi etkinin ürünüdür ve bu şekilde anladığımız şekliyle "yeni" kavramı yok. Aslında bunu gerçekleştirmek için fazla uzağa bakmamıza gerek yok. Film afişleri, ana fikir ve konsept her zaman tekrarlansa da, farklı yüzler ve bazı farklı nüanslar altında defalarca tekrarlanan her türlü klişe ve kavramla emprenye edildiği için iyi bir örnek.
Ferguson çok ilginç bir şey söylüyor: Fikirler mülk olarak görülüyor, benzersiz ve orijinal partiler veya çok net sınırları olan "paketler" olarak görülüyor. Ancak onun için fikirler o kadar düzgün değil ve aslında katmanlı, iç içe geçmiş ve birbirlerine bağlıdırlar ve birbirine dolanırlar.
Arkadan görülen ve genellikle sadece tercih ettiği silahın eşlik ettiği yalnız bir karakter.
Daha küçük karakterlerde ve arka planda manzara bulunan büyük yüzler.
Bir başkası tarafından desteklenen bir karakter. İzleyiciye arka arkaya ve profilde.
Bir kadının bacakları arasında bulunan bir veya daha fazla karakter (genellikle erkek).
Aynı yatağı paylaşan iki karakter.
Tek göz (çoğunlukla korku filmleri veya gerilim filmleri için kullanılır.
Mavimsi tonların genel kullanımı.
Aksiyon filmleri ve suç mahalleri için yüksek kontrastlı siyah ve beyaz kullanımı.
Kentsel bir ortamda ve mavi tonlarda koşan karakter.
Diğer nesneler ve öğeler aracılığıyla bir karakterin yüzünün oluşturulması.
Kırmızı giyinmiş kadınların bir reklam iddiası ve tutku sembolü olarak kullanılması.
Entrika yaratmak için karakterlerimizin bakışlarını ve gözlerini örtün veya gizleyin.
Çakışan başlıklar ve harflere sahip ön plan karakterleri.
