Yaratılış dünyasındaki en sorunlu tartışmalardan biri, bizi diğer yaratıcılardan ayıran gerçek ve orijinal bir damganın yaratılması ve yapılandırılmasıdır. Fakat her yazarın kimliği zaman içinde yapılandırılırbenimsediğimiz stil önemli bir ağırlığa sahip ve aslında benzersiz ve farklılaştırıcı bir mühür sahibi olmak, imaj dünyasına kendini adamış hepimizin sahip olduğu hedeflerden biridir çünkü bir şekilde sitemizi bulduğumuz anlamına da gelir, konumlandığımızı ve tanımlanmış bir iş çizgimiz olduğunu ve ötesine geçen bir şey olduğunu, kendimizi ifade etmek için etkili bir kanal bulduk.
Bu bağlamda bugün izotoplardan bahsetmek istiyorum. belirli bir eserin yaratıcısını tanımlayan kişisel işaretler. Bu işaretlerin bir söylemde sahip olduğu işlev, görsel metnimizi bir şekilde düzenlemek ve böylelikle bir tür uyum, her yazarın geliştirdiği metinlere bir miktar anlam katan ve alternatif bir anlam düzeyi sağlayan bir akış yaratmaktır. Bu şekilde yazar büyük ölçüde özgürlük, bağımsızlık ve mülkiyet kazanır. Örneğin, Van Gogh'un çalışmasında ayçiçeklerinin bir sembol olarak ne anlama geldiği, başka bir ressamın veya sanatçının çalışmalarında ortaya çıkan ayçiçekleriyle aynı anlama gelmez ve bu, bağımsız ve eksiksiz imgeler veya evrenlerin inşasından kaynaklanmaktadır.
Bu unsur tamamen zamanla bağlantılıdır. postmodernizm bu aynı zamanda yazarlık kavramı ile de ilgilidir. Bağımsız bir yazarın damgası ve yıllar içinde yazar figürü etrafında yaratılan kült, sanat okullarının ve avangardın ortaya çıkışıyla çok ilgilidir. O zamandan beri, kayıtlar, yaratma yolları ve özellikler, yaratıcının kimliğinin somutlaştırılabileceği bir araç olarak ortaya çıktı ve bununla birlikte, tamamen aşan vizyonunun değeri ve sanat eserlerinin kitlesinden kopmasının özü. .
Bir yazar hakkında daha fazla bilgi edinmek için, kariyeri boyunca eserlerinin karşılaştırmalı bir analizi zorunludur. Bu şekilde sanatçının evriminin ve eserinin sadık bir yansımasını elde edebiliriz ve aynı şekilde kendi çalışmamızla da yapabiliriz. Bizim için, vizyonumuzu en iyi temsil eden önemli ve tanımlayıcı semboller (Van Gogh'da bunlardan biri ayçiçeğiydi, ancak sizin durumunuzda muhtemelen başka bir şeydir), zamanla anlamlarını değiştirebilir ve yeni nüanslar kazanabilir. Bu çok önemli ve gerçekten ilginç bir şey. Bir sanatçının dili dinamik olmalı ve zamanla değişmeli çünkü bu, evrimin ve zenginliğin bir göstergesi.
Birçok yazar, bir dizi özelliğe göre izotopları veya telif hakkı markalarını tanımlamıştır:
- Dayanmaktadırlar olağan olanlardan farklı veya karşıt alternatifler önerisi alım modlarında.
- Çoğu durumda, kişisel ve samimi bir bakış açısı kişisel temsil tarzlarına yaklaşımlar aracılığıyla deneysel yaratıcılık yöntemlerine büyük önem verilmektedir.
- Belirli bir yazarın kişisel davranışını belirtmek için genellikle belli bir dönemin estetik yapısı içinde kurulan kanonlara ihlal sunar.
Bu, yaratılış dünyasında nükleer tartışmaları içeren bir konudur. Bir sanatçı kimliğini ve damgasını nasıl bulur? Geliştirilen eserlerin her birinin birbiriyle ilişkili olması ve yazarın inkar edilemez çocukları olması için yaratım süreci nasıl gelişiyor? Yaratıcının toplumumuzda sistematik olarak kurulan kanonların ötesine geçme noktasına kadar kendi içine bakmayı başardığı bir semptom olduğu için kopma neredeyse gerekli. Böylelikle, kişisel ve sanatsal düzeyde devrimci bir yeniden keşif ve ifade sürecinde dış dayatmadan kopmayı başardı.
Cevabı bulmanın bir formülü yok, bizi sağlam ve özerk sanatsal kişiliklere dönüştürecek sihirli bir tarif de yok, ama kısmen tüm yaratım sürecinin büyüsü var: Her biri formülünü, sürecini ve tekniğini bulur. iç dünyayı, herhangi bir görenin gözünde evrensel ve tanınabilir bir yük içeren dışsal bir şeye etkili bir şekilde somutlaştırmak. Sonuçta, sanatçının bir şekilde yaptığı şey,Dünyaya manyetik ve her şeyden önce orijinal içerik sunmak için içeride eDiscoverysadece o sanatçı tarafından geliştirilebilen, yaratılabilen ve sergilenebilen.