Artysta Faiza Magni urodził się w Oranie w Algierii malarz samouk zafascynowana sztuką plemienną, miniaturami perskimi i malarstwem współczesnym, czerpie z nich inspiracje do tworzenia swoich prac. Mówi spróbować „Aby przetłumaczyć piękno i złożoność kobiet poprzez ich portrety”symbolizujący w jego obrazach bogactwo ubrań i dodatków, wszystkie obdarzone enigmatycznym spojrzeniem, nie wolne od melancholii i nastawione na abstrakcyjną ekspresję. Faiza Maghni mieszka i pracuje w Paryż od ponad dziesięciu lat.
Urodziłem się w Oranie w Algierii, a teraz mieszkam w Paryżu. Ten eklektyzm wpływa na moją estetykę, zwłaszcza na kulturę i tradycje mojego ludu, bogatego śródziemnomorskiego miasta, które odzwierciedla wpływy wielu okupowanych przez nich cywilizacji: hiszpańskiej, żydowskiej, arabskiej, andaluzyjskiej, osmańskiej i francuskiej. Wszystko to odcisnęło swoje piętno, czy to w architekturze, muzyce, czy ogólnie w stylu życia. W swoich pracach staram się przekazać pewien rodzaj romantyzmu inspirowany poezją arabską i perską, czerpiąc inspirację z kostiumów i fryzur z miniatur z przeszłości, które uważam za pełne subtelności i umiaru. Przyciąga mnie również symboliczne znaczenie, które można znaleźć w biżuterii plemiennej i na nowo wymyśliłem ten styl w moich obrazach, takich jak birmańskie żyrafy z wysokim kołnierzem, które są jednocześnie symbolem piękna i wymuszonego okrucieństwa.
Malarstwo od dawna jest mniej lub bardziej nieświadomym i całkowicie zaciemnionym pragnieniem, które stało się naturalne w przyszłości. Zafascynowany perskie miniatury, kaligrafia arabska, również przez sztuka plemienna i malarstwo współczesne, który jest inspirowany jego twórczością i tworzy własny wszechświat. Faiza próbuje poprzez swoje portrety przełożyć piękno i złożoność kobiet na swoich obrazach, gdzie symbolizują one bogactwo garderoby i enigmatyczny wyraz ich patrz. Skupiając się na abstrakcyjnej ekspresji, jednoczy świat jego portretów.
Rysuję od dzieciństwa. Mój ojciec, malarz amator, dał mi upodobanie do malowania i rysowania. Patrzyłem, jak pracuje, uwielbiałem zapach atramentu i papieru, pił ze spokojną i skupioną postawą. W międzyczasie mama nauczyła mnie miłości do czytania. Była nauczycielką francuskiego i miała dużą bibliotekę osobistą, zwłaszcza literatury francuskiej. Ponieważ sam jestem bardzo kontemplacyjny, pomogło mi to rozwinąć mój zamiłowanie do sztuki. Jako nastolatka zainteresowałem się także modą. Rysowałem kobiety w garniturach, tak jak marzyłem, tak jak marzyłem o zostaniu paryskim projektantem mody, takim jak Yves Saint Laurent, tak jak on sam pochodzi z Oranu.
Na moich obrazach ornament wyraża postawy czasem poważne, czasem surowe, czasem beztroskie, a u innych majestat. Często tworzy się przesada, aby wyrazić moją własną intensywność. Czasami kombinezon może być imponującą zbroją, a innym razem rodzajem skrywającego światła i ekranu, który go ujawnia.
W moim najbliższym kręgu malowanie było postrzegane bardziej jako hobby niż zawód. Zaczęli mnie poważnie traktować znacznie później, kiedy zacząłem wystawiać swoje prace. Gdybym nie zdecydowała się zamieszkać w Paryżu z mężem i córkami, nie sądzę, żebym została malarką. Zbyt wiele konfliktów rodzinnych i nacisków społecznych w kraju, który kocham, ale który staje się coraz bardziej konserwatywny, uniemożliwia uprawianie artystyczne w granicach absurdu, gdzie ciąży na kobietach obowiązek.
Kiedy zobaczyłem pierwsze obrazy młodej Baya (Mahieddine), współczesnej Picassowi, która malowała kobiety tak naiwne, dzikie i wolne. Od razu poczułem połączenie z wyjątkową siłą i swobodą jego pracy. Teraz zdaję sobie sprawę, że to właśnie w ostatniej chwili zainspirowało mnie do malowania. Oto galeria niesamowitych zdjęć.
