„Kulinarny minimalizm #Retominimalizm” firmy felixbernet jest objęty licencją CC BY-NC-ND 2.0
Minimalizm jest dziś bardzo popularnym trendem, znanym z tego, że ogranicza się do tego, co istotne, a mniej znaczy więcej. Chociaż jest to cała filozofia życia, ma swoje korzenie w sztuce i architekturze.
To brytyjski filozof Richard Wollheim w 1965 roku jako pierwszy użył tego terminu minimalizm nawiązać do obrazów artysty Ad Reinhardta, a także innych prac o podobnych cechach, w których istotna była raczej koncepcja intelektualna niż opracowanie dzieła, które kiedyś było mało manufakturowe.
Minimalizm, jako ruch artystyczny, który pojawił się w 1960 roku, wykorzystuje minimalne elementy, takie jak geometryczne kształty, czyste kolory, naturalne tkaniny ... aby przekazać koncepcję opartą raczej na prostocie i istotności niż na materialności.
Ten ruch pozbawia nas powierzchownych warstw, aby skupić się na tym, co naprawdę ważne. Jego pochodzenie jest wynikiem reakcji na dominujące wówczas prądy artystyczne, takie jak realiści i pop-art, które nadużywają większości galerii i muzeów.
Z minimalizmem artyści starali się pobudzić intelektualnie widza, który również uczestniczył w pracach jako ich aktywna część.
Ale nie tylko malarstwo pozostawało pod wpływem tego oryginalnego nurtu artystycznego. Znaczący wpływ wywarły także rzeźby, wzornictwo, architektura, a nawet muzyka.
Dziś minimalizm stał się filozofią życia. Minimaliści to ci, którzy ćwiczą ascezato znaczy ograniczenie ich dobytku do tego, co najważniejsze, możliwość skupienia się na tym, co jest naprawdę ważne, aby żyć szczęśliwie. Pozwala to na zwiększenie koncentracji, radzenie sobie z aktualnym konsumpcjonizmem, dbanie o środowisko i posiadanie wyższego poziomu relaksu, dzięki minimalnej obecności stałych bodźców wzrokowych.
A ty, co myślisz o tej wyjątkowej filozofii?