Η απόσταση είναι ένας θεμελιώδης παράγοντας στην εγγραφή και επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα σχεδόν όσο το ίδιο το σχέδιο. Ο περιορισμός της επαρκούς απόστασης μεταξύ των χαρακτήρων που απαρτίζουν τη δουλειά μας είναι αποφασιστικής σημασίας όσον αφορά την αναγνωσιμότητα. Ένα σύνολο χαρακτήρων με πολύ μικρό διάστημα θα αποτρέψει μια καλή ανάγνωση αφού το μάτι μας δεν θα διαφοροποιήσει ακριβώς πού τελειώνει ένας χαρακτήρας και ξεκινά ο άλλος. Με τον ίδιο τρόπο, μια υπερβολική απόσταση θα δυσχεραίνει τη σύνδεση των χαρακτήρων και δεν θα ξέρουμε ακριβώς πού ξεκινά μια λέξη και τελειώνει μια άλλη.
Μέσα σε αυτήν την ερώτηση υπάρχουν δύο αγγλικίες που είναι απαραίτητοι για να γνωρίζουμε: Παρακολούθηση και πυρήνα. Αλλά τι ακριβώς είναι και ποιες είναι οι συνέπειες καθενός από αυτούς;
El παρακολούθησης θα μπορούσε να μεταφραστεί στα ισπανικά ως πεζογραφία και είναι ο χώρος που προστίθεται συστηματικά μεταξύ δύο χαρακτήρων. Θα εξαρτηθεί φυσικά από την αισθητική και τον σκοπό που έχουμε στο έργο μας. Το αλφάβητό μας περιέχει ορισμένους χαρακτήρες που, όταν συνδυάζονται μεταξύ τους, δημιουργούν προβλήματα ή οπτικά ελαττώματα και που δεν μπορούν να επιλυθούν με γενική παρακολούθηση και σε αυτούς τους τύπους καταστάσεων το kerning αποκτά μεγάλη σημασία.
Σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει με την παρακολούθηση, kerning δεν έχει συγκεκριμένη μετάφραση στη γλώσσα μας. Μπορούμε να το καταλάβουμε ως την αξία του απόσταση που εφαρμόζεται μεταξύ δύο ζευγών χαρακτήρων να αντισταθμίσει κατά κάποιο τρόπο τα οπτικά ελαττώματα και με αυτόν τον τρόπο δεν φαίνεται ότι ορισμένα γράμματα είναι πιο ενωμένα από άλλα.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ακριβής και καθολική φόρμουλα που να μας λέει ποια είναι η τέλεια απόσταση σε όλα τα είδη συνθέσεων. Όλα θα εξαρτηθούν από το στυλ μας και επίσης από την τυπογραφική ευαισθησία μας. Μερικοί σχεδιαστές συμπαθούν κάπως συμπυκνωμένες συνθέσεις, ενώ άλλοι προτιμούν οι χαρακτήρες να αναπνέουν λίγο περισσότερο. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί σχεδιαστές και μελετητές που προσπάθησαν να καθιερώσουν μεθόδους για την αντιμετώπιση του προβλήματος της απόστασης. Για παράδειγμα, το 1986 ο Walter Tracy προσπάθησε να θέσει τις βάσεις για τη σωστή απόσταση στο βιβλίο του Επιστολές πίστωσης. Αυτή η μέθοδος προσαρμογής μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος για να ξεκινήσετε να δουλεύετε με το kerning και την παρακολούθηση, αν και επηρεάζει επίσης πολύ την απόφαση και το όραμα που έχουμε σχετικά με το έργο μας.