Ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνεις όταν αρχίζεις να ενδιαφέρεσαι για το animation είναι οι 12 αρχές του animation. Αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί ως πρότυπα από τότε που συγκεντρώθηκαν στο βιβλίο The Illusion of Life, που γράφτηκε από τους Frank Thomas και Ollie Johnston το 1981.
αλλά, ποιες είναι αυτές οι αρχές; Εάν θέλετε να τα μάθετε και επίσης να κατανοήσετε τον λόγο για τον οποίο πρέπει να εφαρμόζονται, τότε θα σας αποκαλύψουμε όλες αυτές τις αμφιβολίες που μπορεί να έχετε.
Οι 12 αρχές του animation
Όπως σας είπαμε, οι 12 αρχές του animation προέρχονται από το βιβλίο The Illusion of Life. Αυτοί οι δύο συγγραφείς, ο Frank και ο Ollie, ήταν πρωτοπόροι στο animation τη δεκαετία του 30-50. Στην πραγματικότητα, εργάστηκαν στη Disney και συνειδητοποίησαν ότι υπήρχαν δώδεκα αρχές που έπρεπε να τηρούν όλα τα κινούμενα σχέδια.
Τώρα, ίσως νομίζετε ότι έχει περάσει πάρα πολύς χρόνος και ότι αυτά είναι ξεπερασμένα. Αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Στην πραγματικότητα, ισχύουν μέχρι το animation 3, το digital animation κ.λπ.
Αυτό που πρέπει να έχετε υπόψη σας είναι ότι μιλάμε για κανόνες που είναι οι βάσεις, αλλά στην πραγματικότητα μπορούν πάντα να εξελιχθούν από εκεί.
Και ποιες είναι αυτές οι 12 αρχές; Θα σας τα πούμε όλα για να σας είναι ξεκάθαρα.
τέντωμα και συρρίκνωση
Φανταστείτε ένα κινούμενο σχέδιο κογιότ. Κυνηγάει τον roadrunner και ο δρόμος τελειώνει. Ο roadrunner περνάει χωρίς πρόβλημα και βλέπει ότι το κογιότ συνειδητοποιεί ότι δεν υπάρχει έδαφος. Κοιτάζει κάτω, βλέπει την πτώση και το σώμα του τεντώνεται για να πέσει, σύμφωνα με το νόμο της βαρύτητας. Αυτό δημιουργεί μια κίνηση, καθώς και ένα κωμικό εφέ γιατί είναι σαν να μην θέλει αλλά να τεντώνεται για να πέσει στο έδαφος.
Φυσικά, πρέπει να πέσει στο έδαφος και όταν τεντώνεται, όταν φτάνει στο έδαφος όλο του το σώμα συρρικνώνεται. Στο τέλος της ημέρας συνθλίβεται από το έδαφος.
Λοιπόν, αυτή είναι η βάση μιας από τις αρχές. Χρησιμοποιείται με σκοπό την παραμόρφωση αντικειμένου, σώματος κ.λπ. δίνοντάς του κίνηση. Και δεν χρησιμοποιείται μόνο για πτώσεις, αλλά και για άλματα ή για κωμικά ή δραματικά εφέ.
Προσμονή
Η αρχή της προσμονής βασίζεται στην καθοδήγηση του κοινού. Είναι, δηλαδή, ένας οδηγός για να ξέρει αυτός που βλέπει αυτό το animation ότι κάτι πρόκειται να συμβεί και να μην το χάσει.
Αλλά αυτή είναι μια από τις 12 αρχές του animation που πρέπει να είστε πιο προσεκτικοί γιατί όσο περισσότερη προσμονή δίνετε, τόσο πιο εύκολα θα ξέρει αυτό το άτομο τι πρόκειται να συμβεί. Φανταστείτε ένα τρομακτικό short. Ο πρωταγωνιστής μπαίνει σε ένα δωμάτιο με μόνο φακό. Και υπάρχει μια ντουλάπα. Στην αρχή κοιτάζει αλλού, αλλά αυτή η ντουλάπα είναι πάντα στη γωνία θέασης. Είναι ακόμη πιθανό να σκοτεινιάζει, ή να υπάρχουν χτυπήματα σε αυτό.
Και μετά, ο πρωταγωνιστής πηγαίνει εκεί και το κοινό μπορεί ήδη να σκεφτεί ότι κάτι πρόκειται να συμβεί. Αυτό είναι μέρος του σασπένς που πρέπει να δημιουργήσει το animation. Ποτέ χωρίς να αποκαλύψει τι πρόκειται να συμβεί, αλλά ένας τρόπος για να τραβήξετε την προσοχή αυτού του θεατή.
Σκαλωσιά
Επίσης γνωστό ως σταδιοποίηση, αναφέρεται στο τι πρέπει να συμβεί στη συγκεκριμένη σκηνή του animation. Δεν είναι ακριβώς να ξέρεις τι πρέπει να πεις, και επομένως να αντλήσεις, αλλά να προχωρήσεις παραπέρα, στις προθέσεις που έχουν οι χαρακτήρες, στα συναισθήματα, τις διαθέσεις...
Σας δίνουμε ένα παράδειγμα. Φανταστείτε ότι είναι μια ιστορία στην οποία η πρωταγωνίστρια έχει βρει έναν θησαυρό και επιστρέφει στο γραφείο της για να τον δείξει στο αφεντικό της. Όταν όμως φτάνει, ανακαλύπτει ότι όλα είναι μπερδεμένα και δεν υπάρχει κανένα ίχνος από αυτόν τον θησαυρό. Τι διάθεση θα είχαν οι χαρακτήρες;
Σε αυτή την περίπτωση τα αεροπλάνα, τα animatics και πάνω απ' όλα τα καθιερωτικά συναισθήματα σε αυτούς τους χαρακτήρες μπαίνουν στο παιχνίδι. Με άλλα λόγια, πρέπει να μπεις στη θέση αυτού του χαρακτήρα για να ξέρεις πώς θα αντιδρούσε. Αυτό είναι το σκηνικό.
Άμεση δράση και πόζα σε πόζα
Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για δύο διαφορετικά πράγματα.
Από τη μία πλευρά, άμεση δράση, η οποία δημιουργεί ένα κινούμενο σχέδιο ακολουθίας προς σειρά, φεύγοντας με τέτοιο τρόπο ώστε να φτάσετε από την αρχή μέχρι το τέλος εξελίσσοντας τις κινήσεις, τα καρέ...
Αντ 'αυτού, Το pose to pose εστιάζει πάνω από όλα σε αυτό που θέλετε να πετύχετε. Για παράδειγμα, πηγαίνοντας από ένα τρίγωνο σε ένα τετράγωνο. Αυτές οι δύο κύριες στάσεις καθορίζονται και στη συνέχεια παρεμβάλλονται οι μεταβάσεις για να γίνει η κίνηση πιο φυσική.
Συνεχής και αλληλοεπικαλυπτόμενη δράση
Είναι επίσης δύο διαφορετικά πράγματα, αλλά συνήθως πραγματοποιούνται ταυτόχρονα. Και έχει να κάνει με την κίνηση που γίνεται. Για παράδειγμα, όταν κουνάτε το κεφάλι σας, είναι φυσιολογικό τα μαλλιά σας (αν είναι αρκετά μακριά) να συνεχίζουν να κινούνται για λίγα δευτερόλεπτα ακόμη. Λοιπόν, αυτό είναι το αντικείμενο αυτής της αρχής.
Είναι τρόπος για να δώσει φυσικότητα σε αυτό το σχέδιο, αφού με την κίνηση που δημιουργείται και της επιτρέπει να συνεχίσει για λίγα δευτερόλεπτα, επιτυγχάνεται περισσότερος ρεαλισμός.
Αργή είσοδοι και αργές εξόδους
Εννοείται επίσης ως επιτάχυνση και επιβράδυνση. Και είναι ότι, όταν ξεκινάμε ένα κίνημα, υπάρχει λίγη αντίσταση, όπως όταν θέλουμε να σταματήσουμε. Λοιπόν, αυτό είναι που ψάχνεις.
Σας δίνουμε ένα παράδειγμα. Φανταστείτε ότι στο animation σας ένα άτομο θέλει να σηκωθεί από μια πολυθρόνα. Βάζει τη δύναμη να σηκωθεί, αλλά αν δεν επιβραδύνει, τότε θα πεταχτεί. Καταλαβαίνεις τώρα;
Arcos
Αυτή είναι μια από τις 12 αρχές του animation που έχει να κάνει περισσότερο με τον άνθρωπο. Στην πραγματικότητα, με οποιοδήποτε ζωντανό ον. Επειδή, Έχετε παρατηρήσει ότι το κατοικίδιό σας δεν περπατά σε ευθεία γραμμή; Ή τον εαυτό σου; Κανονικά συνήθως κάνουμε μια μικρή καμπύλη στο μονοπάτι που περπατάμε.
Και σε αυτό βασίζεται αυτή η αρχή, αφού αν όλα ήταν τέλεια, θα φαινόταν εξωπραγματικό.
Δευτερεύουσα δράση
Στην περίπτωση αυτή η αρχή βασίζεται δώστε προσοχή στις λεπτομέρειες που συνοδεύουν την κύρια δράση και ότι πρέπει να τους δώσεις ζωή. Για παράδειγμα, ο τρόπος που κινούνται τα μαλλιά σας, οι ρυτίδες στα ρούχα σας, πώς να αναπηδήσετε μια μπάλα ενώ μιλάτε σε κάποιον...
Συγχρονισμός
Ο χρονισμός πρέπει να γίνει κατανοητός ως «ρυθμός». Και αυτό Πρέπει να ακολουθείται ανάλογα με τη σκηνή στην οποία βρισκόμαστε. Για παράδειγμα, αν στο animation ένας χαρακτήρας τρομάζει έναν άλλο χαρακτήρα, δεν πρόκειται να αντιδράσει αργά, σωστά; Θα το κάνει γρήγορα και με έκπληκτο πρόσωπο.
Ο συγχρονισμός σχετίζεται κυρίως με τη γλώσσα του σώματος, με τέτοιο τρόπο που η ταχύτητα, μαζί με την κίνηση, γίνονται ένας τρόπος να γίνουν τα πράγματα κατανοητά στον θεατή.
Υπερβολή
Κίνηση, σύνθλιψη, τέντωμα, τρώγοντας κάποιον ή κάτι… Μιλάμε για animation και η υπερβολή δεν σημαίνει ότι είναι αφύσικο, αλλά μάλλον ότι, μερικές φορές, αυτό επιδιώκεται να τραβήξει περισσότερο την προσοχή του θεατή και ακόμη και να τον κάνει να θυμάται αυτές τις σκηνές (επειδή είναι αστείες, δραματικές, εντυπωσιακές.. .).
Στερεότητα
Η σταθερότητα πρέπει να κατανοηθεί ως η διατήρηση μιας πόζας με φυσικό και πιστευτό τρόπο, κάτι που είναι σταθερό.
Π.χ. Αν ο χαρακτήρας πρέπει να είναι λυπημένος, δεν μπορεί να έχει δακρυσμένα μάτια, χαμηλωμένα φρύδια και ένα χαμόγελο στα χείλη τους. Δεν είναι φυσιολογικό και δεν θα ήταν φυσικό. Ένα άλλο πράγμα είναι ότι η σκηνή το επιτρέπει ήδη. Βασικά όμως βασίζεται σε μια ισορροπία ανάμεσα στις σκηνές και στο τι «ζείται» σε αυτές.
προσωπικότητα και ελκυστικότητα
Με άλλα λόγια, το animation, οι χαρακτήρες, η ιστορία πρέπει να είναι ζωντανά. Αν όχι, όσο καλό κι αν είναι, δεν θα έχει αντίκτυπο στον θεατή και σύντομα θα το ξεχάσει ή θα το βαρεθεί.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να χτίσεις καλούς χαρακτήρες, με στέρεες προσωπικότητες και εμφανίσεις, μαζί με τις ιστορίες και την πλοκή που πρόκειται να «ζήσουν».
Σου είναι ξεκάθαρες οι 12 αρχές του animation; Τους ακολουθείς στα έργα σου;