Πριν από δύο χρόνια είχαμε μια αναφορά χρήση κενών χώρων σε αντίθεση με το "horror vacui." Αυτή η λατινική έκφραση κυριολεκτικά σημαίνει φόβος κενού και χρησιμοποιείται στην ιστορία της τέχνης, ειδικά στη ζωγραφική κριτική, για να περιγράψει την πλήρωση όλου του κενού χώρου σε ένα έργο τέχνης με κάποιο είδος σχεδίου ή εικόνας.
Σε κελτικά σχέδια αλληλοσύνδεσης μπορούμε να βρούμε ένα από τα παραδείγματα του Vacror Vacui ή στο έργο Uomo Nero του Fulvio Di Piazza. Ένας ζωγράφος που χρησιμοποιεί λάδι για να πάρει αυτήν την ορολογία στη μέγιστη έκφρασή του για να γεμίσει όλους τους χώρους με μεγάλη λεπτομέρεια, όπως αναφέρεται σε αυτό το έργο ή πολλά άλλα.
Αυτός ο όρος μπορεί να σχετίζεται με μια ανάλυση γνώμης που ονομάζεται "Η φύση απορρίπτει ένα κενό" και αυτό υποδηλώνει από μόνος του πώς οι δυνάμεις της φύσης τείνουν να επεκτείνονται και να γεμίζουν κάθε χώρο ή τρύπα.
Το Di Piazza ξεχωρίζει επίσης για τη δημιουργία ελαιογραφίες τεράστιων διαστάσεων όπου φανταστικές σκηνές με όλα τα είδη περιβάλλοντος, όπως δάση ή νησιά στον ουρανό, χαρακτηρίζονται από σκούρα χρώματα που εμποτίζουν το σύνολο με κάτι σκοτεινό.
Το Uomo Nero φαίνεται κάτι περισσότερο από δημιουργείται με ένα ψηφιακό εργαλείο Πώς μπορεί να είναι το Photoshop παρά με το πινέλο και μια μεγάλη ποσότητα λαδιού, ειδικά για αυτές τις λεπτομέρειες να συνθέσουμε ένα ελαφρώς ειδικό κομμάτι, από το οποίο είναι δύσκολο να εξαχθούν συμπεράσματα αν το πάρουμε από τη φαντασία και τον τρόμο.
Η χρήση αυτού παλέτα σκούρου χρώματος στους πίνακες του καθώς και η αφθονία των στροβιλισμένων σύννεφων έχει οδηγήσει πολλούς ανθρώπους να τείνουν ότι το έργο του είναι αρκετά απαισιόδοξο. Στην πραγματικότητα, ο Di Piazza λέει ότι το σουρεαλιστικό του έργο εμπνεύστηκε από την πολιτική και οικονομική θεωρία του Jeremy Rifkin, ιδιαίτερα από το βιβλίο του Entropy.
Σε αφήνω την ιστοσελίδα σας.